De 8 van Eindhoven, happy end?

Het gaat een begrip worden: “De 8 van Eindhoven”. De namen van die 8 zijn nu wel bekend. Ze zijn ook allemaal “opgepakt” dat wil zeggen in beeld van justitie en nu kan dus het spel beginnen. Downgrading noemt men dat al. Dat wil dus zeggen dat advocaten beginnen te argumenteren dat door deze publieke schandpaal al een vorm van eigen rechter spelen heeft plaatsgevonden en dat daarmee schade is toegebracht aan de heertjes.

Nou en? Zul je denken. Eigen schuld dikke bult.

En daar wordt het lastig. Hoeveel kans krijgt zo’n jongen nu nog? Ook wanneer deze jongens een flinke straf krijgen waarvan iedereen zegt: nou, precies goed, zelfs dan kunnen ze na het uitzitten van deze straf niet meer gemakkelijk terug in het gewone leven. Resocialiseren heet dat.

Nou en? Zul je denken. Eigen schuld dikke bult.

Maar zo zit ons beschaafde rechtssysteem waar we zelf voor gekozen hebben, nee, voor gevochten hebben om dit in alle vrijheid te mogen doen, niet in elkaar.

Strafbare feiten, met name geweldsdelicten, worden afgedaan met een straf (je mag discussiëren over de hoogte ervan en dat gebeurd ook) en daarna ben je weer schoon. Weliswaar met een strafblad maar je kunt weer een herstart maken.

Natuurlijk denk je nu: Na de hogeschool bajes gaan ze toch direct weer de fout in, maar dat doet niets af aan het principe. Straf, uitzitten, over tot de orde van de dag. Zo werkte het ook bij je opvoeding: Koekje gepakt zonder te vragen, foei! (oei, mamma is boos) en daarna weer lief doen. Werkte prima bij het verkennen van grenzen.

Zo’n 17 jarig puberbrein, om Brent L. maar als voorbeeld te nemen, werkt nog niet helemaal goed zegt men. Okee, zit nog in de opvoeding dus. En dus na de straf weer een schone lei.

Redelijk ergens.

Tenzij er iets psychisch mis is, dan volgt TBS (vóór 1988 heette dat TBR) maar dat is hier niet aan de orde wat mij betreft.

Die schone lei wordt moeilijk. Deze gastjes staan genoteerd. Zie ook mijn vorig blogbericht. En het internet is goed van memorie. En dat is niet meer terug te draaien.

Maar het was wel verrèkes effectief om ze zo op te sporen en binnen 24 uur achter de tralies te krijgen, dat lucht op bij de mensen.

Denk nu eens tien jaar verder. Brent L. is dan nog steeds een jonge vent van 27. Op zoek naar werk.

“Bende gij nie dieë Brent van de 8 van Eindhoven?” Ja, maar ik heb mijn straf van 3 jaar uitgezeten (gaat niet gebeuren trouwens maar ja) “Ga eens even ergens anders solliciteren”.

En nog tien jaar verder. Brent en zijn companen zijn tegen de veertig. Ik wed dat ze er dan nog niet eens van af zijn. Waarschijnlijk zijn er dan nog af en toe TV programma’s, tweede schermen, documentaires en andere media artikelen waarin de 8 van Eindhoven worden aangehaald.

Dus die gastjes kijken tegen minstens 20 jaar ellende aan. Als ze niet het verkeerde pad op gaan want daar is tenminste nog goed geld te verdienen en vinden ze een goed kopschoppertje wel handig om erbij te hebben.

“..en ze moeten natuurlijk goed begeleid worden daarna” zei een Turnhoutse vrouw desgevraagd op straat tegen een verslaggever. Inderdaad.

Wat mij betreft beginnen die 8 van Eindhoven een rapgroep. Een groep die continu rapt over hun misstappen, hun fouten en beperkingen, hun verdiende straf, hun schaamte naar het slachtoffer en zo voort. Zo vaak dat ze er razend populair van worden en iedereen uiteindelijk zegt:

Nu is het wel duidelijk, jullie schandpaal periode zit er wel op. Rap maar eens iets anders want dat, dat kunnen jullie goed!