31 december 2007

Oudjaars bericht

Zo op de valreep van 2007 en zelfs in de wetenschap dat toch niemand dit nog dit jaar gaat lezen het laatste bericht van 2007.

Oudjaarsavond is voor mij altijd een beetje een teleurstellende tijd. Aan de ene kant natuurlijk omdat er weer een jaar is verstreken en we een jaartje ouder zijn etc etc braak braak. En aan de andere kant vanwege de constatering dat het vieren van oud en nieuw voor liefhebber en tegenstander beheerst wordt door ongepast en door (politieke) onmacht omgeven geknal.

Zo'n 13% van de Nederlandse bevolking en daar dan weer een puberachtig gedeelte van "mag" van 's ochtends tien tot nieuwjaarsdag 02.00 uur zijn of haar (maar dat zie ik dan net nooit) zuurverdiende legale of illegale vuurwerk afsteken.

Die afsteek gedoog-tijd is een soort compromis om dat het anders toch zou gebeuren en handhaving niet te doen zou zijn en tevens omdat de ingeslagen hoeveelheid nooit in twee uurtjes voor de voordeur op te stoken kan zijn. Absurd.

Daar zijn we de weg kwijt.

Het begint op oudejaars ochtend. Ze mogen om 10.00 uur maar steevast is het om 8.30 of eerder al raak. Nou krijg je een stukje ruimte om zo'n afwijking bot te vieren en dan kun je er nog niet mee omgaan ook. Maar ja dat is een beetje tekenend voor opgroeiende jeugd. Toch?

Maar waar was dat geknal nou ooit voor bedoeld? Weten ze dat eigenlijk nog wel? Krijgen ze dat van ouders mee? Ik ga dat hier niet nog eens uitleggen maar als ik een eenzame puber, alleen (dus) op de fiets door de wijk zie fietsen met een tas op z'n rug waar met gepaste regelmaat een worstvormig armpje in verdwijnt om er verveeld een rotje uit te halen, aan te steken met een gelegenheidssigaar en met een zwier in het plantsoen te gooien, een goedkope knal tot gevolg -want dan heb je er méér hè- dan ben ik de weg kwijt.

En die ellende begint minimaal drie weken van te voren op verstopplaatsen en hangplekken om je erbijhoren te etaleren.

Mijn 13 jaar oude golden retriever die helaas nooit voor de knaltraining is geslaagd is dus al die tijd aan de schijterij, niet dus, want op en neer niks gedaan want er was weer een knal dus maar weer een keer proberen later waarbij al die tijd een zenuwachtig hijgende hond door het huis loopt te zenuwen.

En ik mag er niks van zeggen want straks is het toch weer afgelopen hè?
Da's dan weer waar maar de kern van het probleem ligt nog voor ons.

Eén lichtpuntje: Om 22.00 uur is het zo'n beetje stil. We denken dan: Ze zitten gezellig met de familie naar Jan-Jaap van der Wal te kijken of een ander oudejaars programma maar het zou zomaar indrinken kunnen wezen zodat in stemming afgestoken kan worden waarna het snel richting
honk of ander feestpaleis kan gaan waar het feest doorgaat todat het eindigt in een rel.

De knallen mogen harder en er mag meer kruit enzo in. Bullshit. Gewoon een handreiking aan de Nederlandse Handel. Want dát snappen we wel. Handel. Dat is het. De gebruikers profiteren er wel van maar het échte probleem zit in de vrije handel. Alles mag en moet verkocht kunnen worden want de burger heeft zelfbeschikkingrecht of zoiets.

Het probleem duurt te kort om er echt iets aan te doen. En zeg nou zelf: ga jij ze aanspreken op vaderlijke toon: "dat mag niet hè" in de hoop dat het enige indruk zal maken? Forget it.

Geef het maar toe: Een irritante dag: Oudjaarsdag.

Nog één uur en een kwartier.

21 december 2007

Er is altijd wat te doen in....



Ja, ik moest ook twee keer lezen. Het is natuurlijk een keuze om zo'n bord geschikt te maken voor drie bereichten en er dan twee op te zetten. Maar het levert desalniettemin (wie gebruikt dat woord nog?) een leuk plaatje op.
Posted by Picasa

10 december 2007

Resultaat

Er zijn verschillende manieren om resultaat te behalen.

Als je op een sinaasappel knijpt, wat komt er dan uit?

Sap.

En als je meer sap wilt?

Harder knijpen!

Nee

Neem nog een sinaasappel.

05 december 2007

Paris: Marché Aux Puces

Ook wel Les Puces genoemd. Paris-Saint-Ouen

Oftewel gewoon vlooienmarkt. Maar dan heel groot, heel, heel groot. Gewoon een klein dorp vol straatjes met winkeltjes en stalletjes. Niet honderden maar duizenden. In één dag kom je daar niet doorheen.
Gemakkelijk te vinden aan het eind van Metrolijn 4: Porte de Clignancourt. Je kunt ook de betreffende afslag op de periferie nemen echter dan moet je daar parkeren en dat is nu niet de meest veilige omgeving om dat te doen.

Wat in opkomst is zijn de plastic jaren 50 en 60 artikelen; leuk om herinneringen op te halen. Veel oranje ook. Voor de prijs hoef je er trouwens niet heen; die is schrikbarend. Dan kun je beter naar het Verenigd Koninkrijk.

Hier een fotoalbum:

Marché Aux Puces


Midden in die markt is er een café restaurant. Chantant. De hele dag live muziek door de eigenaar en personeel. Of een bezoeker die een verzoeknummer wil zingen.

Chez Louisette heet het en het is de moeite waard. Neem er bijvoorbeeld de vissoep. Maar kom op tijd want de markt sluit om 18.00 uur en zij dan ook en dan is het eten op. Na elke paar liedjes gaat de pet rond dus reken op wat extra uitgaven als je wilt blijven zitten (en dat wil je).
In het album hierboven ook wat interieur foto's. Op het internet is verder weinig te vinden.

Aanrader voor liefhebbers van oude kwaliteit en houders van stevige slenterbenen.

Paris: Montmartre


Hoedje gekocht en zelf maar eens op de foto aan het begin van onze wandeling naar ons favoriete stekje: Montmartre.


Daar zelf nu maar eens schetsen. Wél met een biertje erbij en onder een warme lamp maar toch erg leuk. Hieronder het resultaat. (Het blijft slechts een schets hè)


De datum boven de schets heeft veel betekenis (voor ons beide dan).


En tenslotte zelf op het portret. Een welbespraakte Roemeen die meer kletste dan schetste en zeker een uur uittrok voor een tientje, een expresso en een wijntje. Nietsvermoedende Amerikanen betalen er vlot 120 euro voor ;-)

Ter info: 12 en een half jaar geleden kostte een liter op hetzelfde terrasje FF30,- dat was toen Hfl 10,- oftewel € 4,50
Nu kost een pint (0,568 liter) € 9,- oftewel € 15,85 per liter, maar dan heb je ook wel een biertje op Montmartre.

23 november 2007

Paris


A Couple of days. We're out of business. Gone for the dogs. Whatever.
With the Vito (picture)

08 oktober 2007

Wist je dat...

..je een Indische olifant kunt herkennen aan zijn grote oren?


en...


een Afrikaanse olifant aan de nog veeeel grotere oren?

--------------------

..als je een invoelend mens bent...

....je beter niet in een wax-salon kunt gaan werken.

"Dan ga ik nu langzaam lostrekken. Laat maar weten als u iets voelt hoor, dan stoppen we even."

05 oktober 2007

NRC

Tip: kijk morgen (zaterdag 6 oktober duzzz) in het NRChandelsblad bij Opinie en Debat over de 21minuten enquête en kijk of je iemand herkent.

Maar ja, als je het niet gezien hebt neem ik je niets kwalijk met dit mooie weer.

04 oktober 2007

Hele Hele Goede Service

Jaren geleden werd de oude winkel van Louwers in Zeelst opgeheven en daarvoor in de plaats kwam een waterbeddenwinkel: De waterslaper. We praten dan over zo'n twintig jaar geleden.

Wa wa waterbedden? Wa's da nou wir? En wa moet die poespas hier in Zilst? zal menig Zilstenaar hebben gedacht rond die tijd.

Wij niet, wij sliepen al een paar jaar op een waterbed. Dat hadden we destijds dankzij de huishoudbeurs in het POC gekocht bij een Eindhovense winkel geleid door twee homo's. Van hun leerden we dat er twee dingen goed lukken in een waterbed; één daarvan is slapen.

En dat klopt. Menig uurtje rust en zo hebben we er doorgebracht.

En drie kinderen later en twee keer verhuizen waren we toe aan een nieuw bed.

Op naar de Waterslaper dus. Lekker lokaal en waarom verder zoeken nietwaar? Prima geslaagd en volledig op onze eigen keuze gebaseerd een heel stabiel matras gekozen.

Na levering en installatie -puik geregeld en inclusief dus zonder verrassingen- aan de slaap.
Oeps dat is ff wennen zo'n nieuw matras. Geef het even tijd. Nou dat even werd een hele tijd en het bleef wennen. We stonden met rugpijn op. En daar waar we twintig jaar lang na een vakantie terugverlangden naar ons lekker waterbedje (warm in de winter en koel in de zomer) zagen we er op een gegeven moment tegenop om in bed te duiken. De bank sliep beter.

Dus contact opnemen met de Waterslaper. Na een korte poging om wat meer of minder water er in te doen, dat wisten we wel na twintig jaar bedderen, kwamen we tot de conclusie dat het niet langer ging. Prompt bood de Waterslaper aan om maar een nieuw matras uit te komen zoeken. Wauw, al bijna een jaar na aanschaf en tenslotte hadden we zelf de keuze gemaakt voor dit soort matras.

Wij naar de winkel waar ik wel een uur heb liggen liggen op een ander matras -de details van de techniek laat ik even weg- en zo besloten weer opnieuw.

Reken reken, "Zo... dan krijgt u nog geld terug want dit matras is iets goedkoper" Het kon niet gekker worden!

Het is nu al weer een tijdje geleverd en vanaf dag (nacht) één sliep alles weer als vanouds.

Dat restbedrag besteden we wel in de Waterslaper, reken maar.

Wat een service, bijna niet van deze tijd.

Slechte service

Hè Hè daar is tie dan weer een een keer! Nou nu zal ik weer eens lekker dik aanzetten de komende tijd. Er is veel gebeurd maar daarover later meer.

Allereerst een totally bad-news story maar dan ook weer niet zo van levensbelang of zo.

In ons huidige huis hebben we tijdens de ingrijpende verbouwing zo'n 6 jaar geleden een prachtige keuken laten zetten door een partij waar we toen, tijdens en na de installatie en oplevering méér dan tevreden over waren. Het motto was ook: "Als je ooit iets hebt laat het weten we komen het zo weer oplossen, bijwerken en bijstellen".

Afgelopen jaar (2006) was he dan zover dat we dachten dat het tijd werd om vóór dat het minder makkelijk te herstellen werd er maar eens een beurt gegeven moest worden. Lades afstellen, deurtjes bijstellen, alhoewel dat eigenlijk nog keurig was. Nieuwe kit naad, dat wel en een paar nieuwe tegeltjes in onze nieuwe oude aanrecht bak, je weet zo rechthoekige met van de zwart-witte keramische tegeltjes. We wisten dat door heet water en zo die tegeltjes zouden kunnen gaan barsten of loszitten dus toen dat gebeurde waren we niet verrast. Maar nu moet het echt ff hersteld worden. Het is zeker niet zo dat we dit allemaal als service zien dus we betalen er nog voor ook maar wie kan het beter maken dan de bouwer zelf. En dat had ie nog verkondigd ook!
Bellen. Ja hoor! Geen probleem, de monteur gaat bellen voor een intake zodat ie kan inschatten wat er nodig is aan tijd en materiaal. Netjes geregeld.

En da wast dan ook. Want vanaf die tijd, oktober 2006 (ja, het is nu een jaar later) hebben we ondanks veel telefoontjes en uiteindelijk een indringende brief nog steeds niets anders vernomen dan "We zijn er mee bezig hoor!" "Ik geef het meteen door als ik het zie" "We wachten nog op de tegeltjes" etc..

Zelfs had ik al een keer de eigenaar zelf gesproken die zeer verbouwereerd was dat het zo lang had moeten duren en dat ie er persoonlijk werk van zou maken. Welnu dat werk lag in de lijn van de rest; niets dus.

het zal allemaal wel met drukte te maken hebben maar dat kan dan ook helemaal verkeerd uitpakken. Niks aan te verdienen denk ik dan.

Nou hij krijgt nog een paar dagen en zet ik hem hier met naam en toenaam neer en bekijkt ie het maar lekker.

Wordt vervolgd dus.

22 september 2007

CenT2007: Brainpower

(Cult en Tumult 21, 22 en 23 september 2007 in Veldhoven)

Hierover moet ik wel even wat kwijt:
Volgens de planning zouden PartySquad en Brainpower beginnen om 21:15. De voorgaande act (The Sheer) was op tijd klaar. Aan het afbreektempo op het podium las ik al snel af dat er geen bijzondere haast werd gemaakt, wat normaal het geval zou zijn met een kwartier ombouw tijd tussen de acts. Voorgaande jaren volgden de acts zich zonder uitzondering altijd strak op. Om half tien een leeg podium. Geen mededeling. Zo tegen tienen werd en in een traag tempo een DJ podium in elkaar gezet. En even na tienen -lang wachten dus en met haperende muziek tussendoor afgewisseld met stiltes- opeens PartySquad van start. Die rossen in tien minuten door alle stijlen heen, een soort zappen met z'n allen act (kan ook leuk zijn). Dan Brainpower die er snel ff bijkomt, twee of drie nummertjes doet en dan om half elf weer heel hard het podium afrent onder de woorden "volgende keer kom ik wat langer hoor" . Een korte afkondiging en dat was het.
Geen uitleg, excuses voor het lange wachten zowel van de artiesten als van de organisatie niet. En dat terwijl het publiek erg maar dan ook erg geduldig drie kwartier heeft staan wachten zonder wanklank op een hier en daar ongeduldig sms-je op het scherm na.

Voor mij een misserd van de eerste orde, tenslotte staat het plein helemaal vol. En dan doel ik niet op het foutje zelf, kan gebeuren, maar de manier waarop ermee wordt omgegaan. Het festival is dan wel gratis maar niet vrijblijvend.

De strakke beveiliging en het sfeer beheer is onder controle, nu de presentatie nog.



CenT2007: The Sheer








CenT2007: Arie Ribbens





Cult, kerk en Tumult


Ja, natuurlijk is het Cult en Tumult festival in Veldhoven weer van start. En dat levert weer plaatjes op.

14 september 2007

Ik wil...

..meer schrijven

MEER

..vaker schrijven

VAKER

..boeiender schrijven

BOEIENDER

..inspirerend schrijven

INSPIREREND

..afrondend schrijven

EINDE

11 september 2007

Goodbye Joe Zawinul

(60/365)

11 SEPTEMBER 2007 Joe Zawinul past away. Another great musician who's put his mark on contemporary jazz music is a legend from now on.

Birdland, Weather Report, need I say more?








I'm afraid that what's lost, never will be found again, that's Joe.

.

10 september 2007

Mes amis..

...merci pour des vacances chaudes.

(59/365)

Zo, nu zijn we weer echt terug en kunnen we weer aan de slag. Zonder inspanning geen vakantie, toch? Als je van je vakantieplek terugreist hebben wij altijd zoiets van: jammer kon het maar altijd zo zijn...maar niet lang daarna zijn we het samen eens dat het een niet zonder het ander kan.

Het weer, eten, drinken, afwassen, de buren en de muziek waren in ieder geval top!






a bientôt!