Wanneer je mensen of vraagstukken serieus benaderd, met aandacht dus, straalt dat op je af. Het wordt gewaardeerd. Wat dan weer lekker werkt op je beloningscentrum want willen wij niet allen gewaardeerd worden, lief of aardig gevonden worden?
Het smaakt naar meer.
Grote kans dat je je aandacht op meer mensen en zaken gaat richten want het gaat juist zo lekker. Dus moet je je aandacht verdelen. Voor je het weet sta je iemand aandacht te geven terwijl je in gedachten ook aandacht aan al het andere geeft. Dat is niet alleen vermoeiend, de persoon tegenover je voelt het naadloos aan.
Posts tonen met het label columns. Alle posts tonen
Posts tonen met het label columns. Alle posts tonen
21 augustus 2010
02 juni 2010
De 80-20 regel
Je kent deze wel: Bijvoorbeeld: 80% van je omzet komt van 20% van de klanten, of, 80% van het resultaat bereik je met 20% inspanning enzovoorts.
Of het wetenschappelijk is weet ik niet maar het volgende komt in mij op:
80% van onze (vrije) tijd wordt besteed aan "dingen" "things", niet zijnde van vlees en bloed. Kopen van spullen, dagelijkse benodigdheden, correspondentie met banken, verzekeraars (van wat??), belastingdienst, stufi, OV kaarten, gebruiksaanwijzingen bestuderen, helpdesks bellen, je daar druk over maken, de auto, de auto, de auto, mobieltje, de PeeCee, gadgets (zoals TomTom) en je valt elkaar ermee lastig mochten ze niet werken, opruimen van die dingen (marktplaatsen), opzoeken welke nieuwe dingen er weer zijn, hopen dat de wasmachine niet kapot gaat, dingen van de kids opruimen, nieuwe dingen voor sinterklaas kopen (want kinderen willen dingen, toch?) , de verpakking ervan opruimen, ...
Of het wetenschappelijk is weet ik niet maar het volgende komt in mij op:
80% van onze (vrije) tijd wordt besteed aan "dingen" "things", niet zijnde van vlees en bloed. Kopen van spullen, dagelijkse benodigdheden, correspondentie met banken, verzekeraars (van wat??), belastingdienst, stufi, OV kaarten, gebruiksaanwijzingen bestuderen, helpdesks bellen, je daar druk over maken, de auto, de auto, de auto, mobieltje, de PeeCee, gadgets (zoals TomTom) en je valt elkaar ermee lastig mochten ze niet werken, opruimen van die dingen (marktplaatsen), opzoeken welke nieuwe dingen er weer zijn, hopen dat de wasmachine niet kapot gaat, dingen van de kids opruimen, nieuwe dingen voor sinterklaas kopen (want kinderen willen dingen, toch?) , de verpakking ervan opruimen, ...
Kortom: Is het niet veel leuker om die tijd aan mensen te besteden? Tis goedkoper, leuker, maakt minder rommel en je houdt nog geld over ook.
Less things, more sense.
18 april 2010
#vulkaan toont balans #mens #natuur
Een vulkaan(tje) houdt miljoenen mensen in haar greep. De economische schade is groot. Aardbevingen doden honderduizenden mensen. Wanneer je het meemaakt wordt het perspectief van je gastoptreden op aarde helder.
Toch is de fantasie van diezelfde nietige mens in georganiseerd verband oneindig groot. Zo groot dat we wel "ff" dat CO2 zullen kenteren.
We verdragen elkaar niet eens!
We starten nu met het vervaardigen van plastic flessen uit voedsel. Dat ga je je kinderen toch niet uitleggen hè?
Dat gaan we leerlingen toch niet leren!
Wanneer komen we tot het inzicht dat leidingwater inderdaad prima is en dus niet uit een plastic flesje hoeft. Dat cola en de rest van de frisdranken niet noodzakelijk zijn waardoor het dus zeker niet noodzakelijk is om daarvoor biologisch afbreekbare verpakkingen uit voedsel voor te gaan ontwerpen.
En dat de enige toegevoegde waarde van chips is het in leven houden van gesubsidieerde aardappelboeren.
Wist u dat wanneer we eenvoudig één element uit het aanbod verwijderen (zeg chips/snacks) de hele wereldeconomie zou kunnen instorten! (aardappelen, mais, productie, zout, specerijen, marketing, verpakking en het ontwerp ervan, transport, opslag, winkelruimte (kijk eens met verbazing naar de schappen), gezondheid, de werkgelegenheid)
De chipsmarkt (dus alléén de chips) heeft een omvang van 200-250 miljard dollar (gartner)
Dat er in dat geval gewoon geld wordt bijgedrukt is een ander verhaal.
Ben je wel eens echt geschrokken van een donderslag? Zo groot ben je nou, mens.
Toch is de fantasie van diezelfde nietige mens in georganiseerd verband oneindig groot. Zo groot dat we wel "ff" dat CO2 zullen kenteren.
We verdragen elkaar niet eens!
We starten nu met het vervaardigen van plastic flessen uit voedsel. Dat ga je je kinderen toch niet uitleggen hè?
Dat gaan we leerlingen toch niet leren!
Wanneer komen we tot het inzicht dat leidingwater inderdaad prima is en dus niet uit een plastic flesje hoeft. Dat cola en de rest van de frisdranken niet noodzakelijk zijn waardoor het dus zeker niet noodzakelijk is om daarvoor biologisch afbreekbare verpakkingen uit voedsel voor te gaan ontwerpen.
En dat de enige toegevoegde waarde van chips is het in leven houden van gesubsidieerde aardappelboeren.
Wist u dat wanneer we eenvoudig één element uit het aanbod verwijderen (zeg chips/snacks) de hele wereldeconomie zou kunnen instorten! (aardappelen, mais, productie, zout, specerijen, marketing, verpakking en het ontwerp ervan, transport, opslag, winkelruimte (kijk eens met verbazing naar de schappen), gezondheid, de werkgelegenheid)
De chipsmarkt (dus alléén de chips) heeft een omvang van 200-250 miljard dollar (gartner)
Dat er in dat geval gewoon geld wordt bijgedrukt is een ander verhaal.
Ben je wel eens echt geschrokken van een donderslag? Zo groot ben je nou, mens.
11 april 2010
#verkiezingen, #verschillen en #breekpunten negeren. Wij zijn de #maatschappij.
Ademen we niet allemaal dezelfde lucht?
Door onze aandacht voor 90% te richten op zaken die zich van elkaar onderscheiden maar die er slechts voor een klein deel toe doen vervormen we de maatschappij tot goed, beter, best, beste, allerbeste, aller-allerbeste, aller-aller beste +1.
We zien het overal terug.
Merk A brengt een “revolutionair” nieuw ding (concept zeggen ze dan) op de markt. Bij het woord markt denk ik zelf nog steeds aan de wekelijkse kraampjes in het dorp maar dat terzijde.
13 maart 2010
#Economics for #Dummies by #Dummy in #Crisis
Let's say the total amount of money = 100
And present all people able to buy things they need =100
So things cost: 100 divided by 100 = 1
But the amount of people being able to buy things is growing, lets say 10% so 100->110
Whoops, prices are dropping because money:100 divided by people:110 = 0,91 good for people, not for economics.
So, in order to keep prices leveled "we" need more money: 100->110
110 divided by 110 is 1 again
Who controls money?
So who controls people?
Sleep well, they are watching over us, are they?
And present all people able to buy things they need =100
So things cost: 100 divided by 100 = 1
But the amount of people being able to buy things is growing, lets say 10% so 100->110
Whoops, prices are dropping because money:100 divided by people:110 = 0,91 good for people, not for economics.
So, in order to keep prices leveled "we" need more money: 100->110
110 divided by 110 is 1 again
Who controls money?
So who controls people?
Sleep well, they are watching over us, are they?
08 maart 2010
#Dakkapel en #Banken : jaartje wachten?
Nou, die dakkapel kan best een jaartje wachten, wel twee ook. En vul voor dakkapel maar in: badkamer, keuken, serre, nieuwe auto, wereldreis enzovoorts. Toch staan de banken vooraan met maatregelen om "voordelig" en veilig" toch maar aan de "dakkapel" te beginnen.
en de hoofdsponsor is?
Ontdek wat verstandig voor u is
Ik ben ervan overtuigd dat de advertentie(s) en het "product" met de grootste zorg zijn samengesteld maar voor wie is het nu verstandig? er staat namelijk nooit bij dat u ook een jaartje kunt wachten. De product leverancier gaat er in alle oprechtheid van uit dat u dat zelf al heeft bedacht en wellicht toch besloten heeft het te doen, en wat is dan verstandig.
Oprechter is het volgens mij juist niet zoveel voor de klant in te vullen maar écht alle opties te tonen.
even wachten is er daar één van.
(de links in dit artikel kunnen vluchtig zijn)
en de hoofdsponsor is?Ontdek wat verstandig voor u is
Ik ben ervan overtuigd dat de advertentie(s) en het "product" met de grootste zorg zijn samengesteld maar voor wie is het nu verstandig? er staat namelijk nooit bij dat u ook een jaartje kunt wachten. De product leverancier gaat er in alle oprechtheid van uit dat u dat zelf al heeft bedacht en wellicht toch besloten heeft het te doen, en wat is dan verstandig.
Oprechter is het volgens mij juist niet zoveel voor de klant in te vullen maar écht alle opties te tonen.
even wachten is er daar één van.
(de links in dit artikel kunnen vluchtig zijn)
21 februari 2010
De Rode Draad #Balkenende en Wij
Hoe moeilijk het ook was, hoe kansloos sommige coalities dan ook, er is één rode draad bij alle 4 de kabinetten.
Wees wijs en trek die stekker er uit. De eigen achterban is nog even "verblind" en dat is nog wel te begrijpen. Ik geloof (hihi) dat we baat hebben bij daden van enige orde in plaats van enorm goede bedoelingen.
Er zijn bestsellers die nooit geschreven worden, Oscar winnaars uit films die nooit gemaakt zullen worden en nu dus ook politiek leiders die slechts in dromen 4 perioden zouden kunnen blijven zitten.
Het hoeft niet altijd allemaal over een spoor (Normen en Waarden) soms is er meersporig beleid en een meerdimensionale benadering nodig, streng maar rechtvaardig, helder en constructief.
De jeugd verliest al helemaal het zicht op politiek laat staan dat zij ooit gemotiveerd hun stem uitbrengen wanneer zij deel uitmaken van het productieve deel van de maatschappij.
De politieke verdeeldheid van nu vertelt mij dat we veel meer op vóór stemmers gericht moeten zijn en dus op zoek moeten gaan naar overeenkomsten in programma's van politieke partijen. En dan verschillen voor lief nemen en respecteren. Wat is mooier aan een vriendschap dan dat je je ook kunt ergeren zonder dat het iets uitmaakt, je houdt toch wel van hem of haar. Een huwelijk is dan een ultieme vorm.
En wanneer starten we met communiceren over de status van onze planeet voor de volgende generaties?Doorconsumeren kán niet meer maar school en opleiding zitten er nog vol mee, economische wetten en regeltjes zijn gebaseerd op groei, groei en groei. Nu slechts "groen", zuinig en duurzaam denken maakt dat de koek langzamer in plaats van heel snel op gaat. Op gaat ie!
De volgende generatie kan nog niet anders denken. Effecten worden dus pas over 20-30 jaar een beetje zichtbaar in denken, nog niet in daden.
Wat moet ik tegen mijn kinderen zeggen wanneer zij praten of dromen over een auto, een eigen huis, een relatie en veel ingrijpender: ook kinderen? Vooral in dit overbevolkte land is er geen of weinig ruimte voor alternatieven of alternatieve levenswijzen. Laat staan dat we die meegegeven hebben, tenslotte zijn wij Baby-Boomers: The Sky is the Limit. Soms denk ik wel eens dat de echte naoorlogse schade pas nu zichtbaar is. Maar dan wel veroorzaakt door ons zelf.
We praten wel eens over de elementen van andere culturen of geloven; die mensen beperken in denken of vrijheid. Maar wat te denken van de westerse maatschappij? Kun je werkelijk anders handelen dan huisje boompje, hypotheekje, beestje, burgerservicenummer en instandhouding van
"sociale zekerheid"?
Wanneer hebben wij net als echte sportfans hetzelfde gevoel wanneer onze vertegenwoordiging van de westerse "cultuur" optreedt? Als de bommen op Iraq vallen? Wie heeft er niet aan de buis gekluisterd gelegen? En het was (achteraf) niet eens nodig, slechts nuttig wellicht.
Onze "beschaving" is zo ver gekomen dat er na een verwoestende aardbeving ratten opduiken die kinderen van straat plukken om deze aan potentieële adoptieouders te verkopen zonder zelfs na te gaan of deze kinderen wees zijn op zich. Nee, zo ver is het hier nog niet. Nog niet.
Ter verduidelijking. Het gaat mij dan niet om die ratten, die zijn er altijd geweest, dieven, moordenaars en profiteurs. Het gaat mij om hun opdrachtgevers. Mensen die koste wat kost hun eigen geluk willen kopen. Ja, daar komen ratten op af. Ten tweede: met de basis gedachte achter adoptie is niets mis.
Wij zijn dus die rode draad. Wij kunnen verschil maken. Maar we doen het niet.
Een te groot gedeelte van onze maatschappij, cultuur is te gewend om naar een voorzegger te luisteren en er op te wachten. Dus wachten wij nu weer naarstig op de volgende voorzegger.
Dus is het wachten op de overdrachtelijk verwoestende aardbeving. De mededeling "Geachte beschaving, er is nog voor 6 maanden olie in de pijplijn".
Dan kan de mensheid weer op raskenmerken worden aangesproken in plaats van op Pavlov's wijze aangeleerd gedrag.
Wees wijs en trek die stekker er uit. De eigen achterban is nog even "verblind" en dat is nog wel te begrijpen. Ik geloof (hihi) dat we baat hebben bij daden van enige orde in plaats van enorm goede bedoelingen.
Er zijn bestsellers die nooit geschreven worden, Oscar winnaars uit films die nooit gemaakt zullen worden en nu dus ook politiek leiders die slechts in dromen 4 perioden zouden kunnen blijven zitten.
Het hoeft niet altijd allemaal over een spoor (Normen en Waarden) soms is er meersporig beleid en een meerdimensionale benadering nodig, streng maar rechtvaardig, helder en constructief.
De jeugd verliest al helemaal het zicht op politiek laat staan dat zij ooit gemotiveerd hun stem uitbrengen wanneer zij deel uitmaken van het productieve deel van de maatschappij.
De politieke verdeeldheid van nu vertelt mij dat we veel meer op vóór stemmers gericht moeten zijn en dus op zoek moeten gaan naar overeenkomsten in programma's van politieke partijen. En dan verschillen voor lief nemen en respecteren. Wat is mooier aan een vriendschap dan dat je je ook kunt ergeren zonder dat het iets uitmaakt, je houdt toch wel van hem of haar. Een huwelijk is dan een ultieme vorm.
En wanneer starten we met communiceren over de status van onze planeet voor de volgende generaties?Doorconsumeren kán niet meer maar school en opleiding zitten er nog vol mee, economische wetten en regeltjes zijn gebaseerd op groei, groei en groei. Nu slechts "groen", zuinig en duurzaam denken maakt dat de koek langzamer in plaats van heel snel op gaat. Op gaat ie!
De volgende generatie kan nog niet anders denken. Effecten worden dus pas over 20-30 jaar een beetje zichtbaar in denken, nog niet in daden.
Wat moet ik tegen mijn kinderen zeggen wanneer zij praten of dromen over een auto, een eigen huis, een relatie en veel ingrijpender: ook kinderen? Vooral in dit overbevolkte land is er geen of weinig ruimte voor alternatieven of alternatieve levenswijzen. Laat staan dat we die meegegeven hebben, tenslotte zijn wij Baby-Boomers: The Sky is the Limit. Soms denk ik wel eens dat de echte naoorlogse schade pas nu zichtbaar is. Maar dan wel veroorzaakt door ons zelf.
We praten wel eens over de elementen van andere culturen of geloven; die mensen beperken in denken of vrijheid. Maar wat te denken van de westerse maatschappij? Kun je werkelijk anders handelen dan huisje boompje, hypotheekje, beestje, burgerservicenummer en instandhouding van
"sociale zekerheid"?
Wanneer hebben wij net als echte sportfans hetzelfde gevoel wanneer onze vertegenwoordiging van de westerse "cultuur" optreedt? Als de bommen op Iraq vallen? Wie heeft er niet aan de buis gekluisterd gelegen? En het was (achteraf) niet eens nodig, slechts nuttig wellicht.
Onze "beschaving" is zo ver gekomen dat er na een verwoestende aardbeving ratten opduiken die kinderen van straat plukken om deze aan potentieële adoptieouders te verkopen zonder zelfs na te gaan of deze kinderen wees zijn op zich. Nee, zo ver is het hier nog niet. Nog niet.
Ter verduidelijking. Het gaat mij dan niet om die ratten, die zijn er altijd geweest, dieven, moordenaars en profiteurs. Het gaat mij om hun opdrachtgevers. Mensen die koste wat kost hun eigen geluk willen kopen. Ja, daar komen ratten op af. Ten tweede: met de basis gedachte achter adoptie is niets mis.
Wij zijn dus die rode draad. Wij kunnen verschil maken. Maar we doen het niet.
Een te groot gedeelte van onze maatschappij, cultuur is te gewend om naar een voorzegger te luisteren en er op te wachten. Dus wachten wij nu weer naarstig op de volgende voorzegger.
Dus is het wachten op de overdrachtelijk verwoestende aardbeving. De mededeling "Geachte beschaving, er is nog voor 6 maanden olie in de pijplijn".
Dan kan de mensheid weer op raskenmerken worden aangesproken in plaats van op Pavlov's wijze aangeleerd gedrag.
18 februari 2010
#kutzakken, truukje met de #olieprijs
Zie je het? Nou?
Ik zal het zeggen. "Ze" moe(s)ten iets met die olie. "Het" moet flink omhoog met die prijs. Anders zijn die dinky-toys op batterijen niet te verkopen. e-Nergy Nookl-e-air is the word.
Dus: We zaten zo op 50 dollurs, +50% is niet te verkopen dus wat te doen? Well, pump down the volume.
De prijzen naar 140 dollurs, everybody en iedereen ook, schrikku, sekers met de vakantie en ook nog eens kriesiz op komst (ik heb 't over 2008, deumielwiet zegge de fransen)
Mooi dat net zo met die kriesiz die olie bijna gratis wordt. Gelukkig. Toevallug.
Kutzakken, we zitten nu steeds rond de 75 dollurs, da's 50 presentjes meer hè!!
Gelukt én iedereen blij.
Neeehee, da gaat nie meer naar beneden. Kijk dan toch.
Voor het dagelijks brood gaan we nog niet eens op de barricaden, laat staan voor het dagelijks "ik declareer het lekker toch", dan wel "hep tenkpassie" tank gebeuren aan de pomp.
Gaat u maar lekker slapen. Als het gebeurt dan gebeurt het heeeeeeel langzaam.
10 februari 2010
Technische analyse
Dat is altijd zo'n mooi taalgebruik. Ik snap er niks van, doe er niks mee. Als ik het wel zou snappen zou ik van mening zijn dat het mooi verpakt gokken is.
-----
De AEX grijpt zich vast aan de laatste strohalm. Deze bevindt zich momenteel rond 315 punten, zijnde het derde Fibonacci retracement level, gemeten vanaf de bodem van oktober 2009 tot aan de top van 2010. Indien deze wordt doorbroken, zijn de rapen gaar.
-----bron
Mooi hè?
-----
De AEX grijpt zich vast aan de laatste strohalm. Deze bevindt zich momenteel rond 315 punten, zijnde het derde Fibonacci retracement level, gemeten vanaf de bodem van oktober 2009 tot aan de top van 2010. Indien deze wordt doorbroken, zijn de rapen gaar.
-----bron
Mooi hè?
02 februari 2010
Seks met dieren
Iemand onterecht een mierenneuker noemen wordt een belediging terwijl mierenneuker zijn strafbaar wordt.
Maar leve de dieren die je op de plaats van het woord mieren zet. Een goede zaak.
Uitdrukkingen na 'afloop': "Hij ging als een beest te keer" worden nu in een ander daglicht gesteld.
Strafbaarheid van de daad is een goede eerste stap, nu nog wat inspiratie die het voornemen de kop in drukt. Maar die wens is bij vele, zo niet alle misdrijven aanwezig. Uitgezonderd Robin Hood-daden, of niet?
"Heb jij een huisdier?". "Nee, nog niet maar ik neem een hond"
Bij de trimsalon: "Kunt mijn poedel een grote beurt geven?"
Duiven melken
Die knecht uit de limmerick
Fabeltjeskrant grapjes:
.....allemaal zaken in een ander perspectief
Maar leve de dieren die je op de plaats van het woord mieren zet. Een goede zaak.
Uitdrukkingen na 'afloop': "Hij ging als een beest te keer" worden nu in een ander daglicht gesteld.
Strafbaarheid van de daad is een goede eerste stap, nu nog wat inspiratie die het voornemen de kop in drukt. Maar die wens is bij vele, zo niet alle misdrijven aanwezig. Uitgezonderd Robin Hood-daden, of niet?
"Heb jij een huisdier?". "Nee, nog niet maar ik neem een hond"
Bij de trimsalon: "Kunt mijn poedel een grote beurt geven?"
Duiven melken
Die knecht uit de limmerick
Fabeltjeskrant grapjes:
.....allemaal zaken in een ander perspectief
01 februari 2010
Augmented Reality
Augmented Reality. We denken dat we weten wat dat is maar is dat ook zo?
De hype waar de kreet nu op slaat is nog wel te bevatten, namelijk: middels hulpmiddelen (zoals mobieltjes) de realiteit (lees: omgeving) van extra informatie voorzien (waar is hier de kroeg?)
In mijn ogen leuk om te showen op een feestje en om eens een keer te gebruiken op vakantie (als je het kunt betalen) maar gewoon vragen aan de locals is toch meer augmented.
Nee, voor mij wil augmented reality iets zeggen over het moment of het tijdperk waarin we werkelijk beseffen (in plaats van het aan te horen) dat het realiteit is dat er eindigheid is. Aan elk briefje van honderd komt een eind, vooral in de kroeg en het maakt niet uit of je langzaam of snel drinkt, met of zonder alcohol.
De crux van afval scheiden is niet het scheiden maar het afval. Die van hergebruik zit niet in her- maar het gebruik. Cradle 2 Cradle is leuk (afval=voedsel) maar geen afval is beter.
Dat kan toch niet?
Wanneer ik je nu bevestig ben je dan opgelucht? Gewoon doorgaan is toch veel eenvoudiger? Tsja, weliswaar wat minder en slimmer maar volgend jaar toch maar weer die nieuwe.....de oude gaat op e-bay. ("Het Goed" voor snobs)
Het moet.
Want de koek is op.
Op het hele bestaan van de aarde is de mensheid slechts een speldepiekje en over een miljoen jaar niet meer terug te vinden (pyramide resten mits vindbaar en Nasa resten (idem) worden dan in één adem geanalyseerd) op voorwaarde dat er nog "iets" is dat analyseert of dat zelfs waardevol vindt.
Boeiend, na ons de zondvloed.
Dat hebben we dan wel goed voor elkaar.
"Totdat de bom valt", was een toepasselijk liedje. Wellicht valt de bom augmented. Sterker nog, is tie al gevallen alleen het boem duurt zo'n 100 jaar.
-----------------
Het val me nu in, terwijl ik over mijn bureau kijk.
Kleurpotlood.
Wie heeft er wel eens een opgekleurd? Helemaal tot het eind? Nou?
En waar is het kleurpotlood als het op is? Weg?
Nee, het kleur zit ergens op, het hout is in de prullenbak.
Dusszz...al die potloden zijn er nog!!!!
Van heel de wereld, zolang ze bestaan.
Maar kunnen we er nieuwe van maken?
De hype waar de kreet nu op slaat is nog wel te bevatten, namelijk: middels hulpmiddelen (zoals mobieltjes) de realiteit (lees: omgeving) van extra informatie voorzien (waar is hier de kroeg?)
In mijn ogen leuk om te showen op een feestje en om eens een keer te gebruiken op vakantie (als je het kunt betalen) maar gewoon vragen aan de locals is toch meer augmented.
Nee, voor mij wil augmented reality iets zeggen over het moment of het tijdperk waarin we werkelijk beseffen (in plaats van het aan te horen) dat het realiteit is dat er eindigheid is. Aan elk briefje van honderd komt een eind, vooral in de kroeg en het maakt niet uit of je langzaam of snel drinkt, met of zonder alcohol.
De crux van afval scheiden is niet het scheiden maar het afval. Die van hergebruik zit niet in her- maar het gebruik. Cradle 2 Cradle is leuk (afval=voedsel) maar geen afval is beter.
Dat kan toch niet?
Wanneer ik je nu bevestig ben je dan opgelucht? Gewoon doorgaan is toch veel eenvoudiger? Tsja, weliswaar wat minder en slimmer maar volgend jaar toch maar weer die nieuwe.....de oude gaat op e-bay. ("Het Goed" voor snobs)
Het moet.
Want de koek is op.
Op het hele bestaan van de aarde is de mensheid slechts een speldepiekje en over een miljoen jaar niet meer terug te vinden (pyramide resten mits vindbaar en Nasa resten (idem) worden dan in één adem geanalyseerd) op voorwaarde dat er nog "iets" is dat analyseert of dat zelfs waardevol vindt.
Boeiend, na ons de zondvloed.
Dat hebben we dan wel goed voor elkaar.
"Totdat de bom valt", was een toepasselijk liedje. Wellicht valt de bom augmented. Sterker nog, is tie al gevallen alleen het boem duurt zo'n 100 jaar.
-----------------
Het val me nu in, terwijl ik over mijn bureau kijk.
Kleurpotlood.
Wie heeft er wel eens een opgekleurd? Helemaal tot het eind? Nou?
En waar is het kleurpotlood als het op is? Weg?
Nee, het kleur zit ergens op, het hout is in de prullenbak.
Dusszz...al die potloden zijn er nog!!!!
Van heel de wereld, zolang ze bestaan.
Maar kunnen we er nieuwe van maken?
17 september 2009
Werkelijkheid
De waarheid is slechts de perceptie van de werkelijkheid. In die zin bestaat "wij" dan ook niet, daar ieder individu een verschillende perceptie van "wij" kan hebben.
Het kan zelfs zo zijn dat hetgeen je nu leest helemaal niet datgene is wat ik heb geschreven. En dat dus de omgeving waarin je denkt te verkeren slechts bestaat in jou eigen waarneming, verder niet.
Als je daarover nadenkt zijn we wel heel erg alleen en daarom waarschijnlijk erg goed in het creëren van waarheden.
Ook je reactie hierop zou wel een slechts in de perceptie van de schrijver kunnen bestaan.
Het gekke is dat men over het algemeen niet de fysieke verschijning van die perceptie kan beïnvloeden (jezelf een andere auto aanmeten) maar juist wel de geestelijke perceptie waardoor er "wellis, nietis" kan ontstaan met het resultaat "hij is gek".
Geniaal toch?
In mijn perceptie dan. Of eigenlijk de jouwe..
(quotes over werkelijkheid)
Het kan zelfs zo zijn dat hetgeen je nu leest helemaal niet datgene is wat ik heb geschreven. En dat dus de omgeving waarin je denkt te verkeren slechts bestaat in jou eigen waarneming, verder niet.
Als je daarover nadenkt zijn we wel heel erg alleen en daarom waarschijnlijk erg goed in het creëren van waarheden.
Ook je reactie hierop zou wel een slechts in de perceptie van de schrijver kunnen bestaan.
Het gekke is dat men over het algemeen niet de fysieke verschijning van die perceptie kan beïnvloeden (jezelf een andere auto aanmeten) maar juist wel de geestelijke perceptie waardoor er "wellis, nietis" kan ontstaan met het resultaat "hij is gek".
Geniaal toch?
In mijn perceptie dan. Of eigenlijk de jouwe..
(quotes over werkelijkheid)
20 augustus 2009
Het leven
Het leven zit vol van -aangeleerd- risicomijdend gedrag. Van kijk uit met oversteken tot drink alleen gefilterd water. Van keurig betalen anders kom je rood te staan tot wachten op de hoofdprijs. Van voorzien van vul in: relatie/huis/werk/hobby/vrienden tot toch over de schutting blijven hunkeren, het zou toch zomaar nóg beter kunnen.
Gigantisch levende mensen sterven vroeg. Zijn we dan toch niet jaloers?
Denk jij: De werkloosheid is nu 5%: oeps!
of
95% werkt!
Licht aan het eind van de tunnel zien we pas in de tunnel en de zonneschijn in de regen. Woon je in een buurt met leuke huizen en parkjes of met leuke mensen? Heb je een mooie gave auto of ga je ermee naar je vrienden? Is het kut dat je fiets kapot is of tjee, het is lang geleden dat er iets mee was?
Jammer dat de vakantie is afgelopen of fijn dat je weer thuis bent?
We accepteren (of laten over ons heen gaan) dat iemand de hele tijd zeurt over een kleinigheid. Maar we roepen allemaal: "Hou toch eens op" wanneer iemand de hele dag fluit, zingt, danst en lacht.
Voor ons is het te laat wellicht, maar we hebben de kans onze kinderen te leren leven, voor je het weet lezen ze dit ook en zuchten ze: "ja, daar zit wat in"
Leef!
Gigantisch levende mensen sterven vroeg. Zijn we dan toch niet jaloers?
Denk jij: De werkloosheid is nu 5%: oeps!
of
95% werkt!
Licht aan het eind van de tunnel zien we pas in de tunnel en de zonneschijn in de regen. Woon je in een buurt met leuke huizen en parkjes of met leuke mensen? Heb je een mooie gave auto of ga je ermee naar je vrienden? Is het kut dat je fiets kapot is of tjee, het is lang geleden dat er iets mee was?
Jammer dat de vakantie is afgelopen of fijn dat je weer thuis bent?
We accepteren (of laten over ons heen gaan) dat iemand de hele tijd zeurt over een kleinigheid. Maar we roepen allemaal: "Hou toch eens op" wanneer iemand de hele dag fluit, zingt, danst en lacht.
Voor ons is het te laat wellicht, maar we hebben de kans onze kinderen te leren leven, voor je het weet lezen ze dit ook en zuchten ze: "ja, daar zit wat in"
Leef!
17 mei 2009
Toppunt van de top
Televisie en reclame. Je ontkomt er niet aan. Allereerst hoef je helemaal niet zo vaak sanitair te ontspannen, koffie te halen of een snack. Ten tweede komen er ook -af en toe- hele leuke reclamespotjes voorbij die je graag regelmatig terug ziet. Voor mij is het nu de serie met de walk-in koelkast en dan speciaal de laatste. Hilarisch.
Dan zijn er ook reclames voor producten waarover ik me blijf verbazen. Shampoo. Eerder sprak ik al over de magie van het gaatje in dit stukje, maar nu verbaas ik me over het aantal verschillende producten, los van het aantal merken. Voor droog, normaal en vet haar, ach daar waren we al aan gewend en we konden ook nog wel de relatie leggen, ik althans nog wel. Futloos haar, beschadigd haar, droge puntjes, zwart, bruin, blond, geverfd, gebleekt, voor alles is er wel een shampoo speciaal of ter reparatie, hare repair, elk merk heeft er een eigen kreet voor zodat het slecht vergelijken is. Het top product is nu een 3 in 1 oplossing, shampoo, douchegel en scheergel (ja ook daar) in één. Voor de metroman met volle agenda of voor de smoothies (nee niet de snoepjes).
Een shampoo waar ik blij van werd is er niet meer. Een met groene appeltjes lucht. Daar werd ik blij van. Of dat nu door de bijbehorende reclamespot kwam of daadwerkelijk door de frisse geur maakt me nu niet meer uit. Het spul is uit de handel. Andere flesjes met iets van groene appeltjes (meestal een combinatie) hebben niet het gewenste effect, behalve de schone bos dan toch.
Dus sta ik in de drogisterij wel eens door de rekken te staren, ja,twee hele rekken met alleen shampoo is geen uitzondering. Wordt ik aangesproken door meisje 1. "Kan ik u misschien helpen?". Zie ik er zo wanhopig uit, dacht ik nog. Even drong zich nog de behoefte op om nee te zeggen en verder te gaan zo van "Nee, ik kijk alleen maar even rond" maar dat past beter bij een meubelboulevard of flatscreen winkel, in een drogist kom je toch echt om iets te kopen, niet slechts om te kijken. Wat ook de bedoeling was by the way, ik kwam scheerschuim halen, bij de eerdere boodschappen vergeten, de goedkoopste want dat werkt voor mij evengoed. Weet je hoeveel prijsverschil dáár in zit? Een volgende keer maar weer daarover.
Afin, ik besluit tegen het meisje het groene appeltjes verhaal te vertellen. Middenin het verhaal komt er nog een oppermeisje bij staan en vraagt nota bene ook of ze kan helpen. Ik denk: "This is my lucky day, als er nog eentje bijkomt nodig ik ze uit bij mij thuis" Een beetje stout dat wel.
We komen met z'n drieén tot de conclusie die ik al wist. Een shampoo met alléén appeltjesgeur, groene appeltjes, is er niet. En ze herinneren zich ook zo'n product niet. Ben ik nu gek? Of maakt het hun werkelijk niets uit als je maar met een plastic tasje met plastic flessen de deur uit gaat.
Het product heeft echt bestaan. Er hoort een knalblond meisje bij dat echt, echt heel blij kan kijken onder de douche.
Maar op naar de top.
Naar mate de avond vordert en overgaat in de nacht worden de reclameuitingen van bedenkelijker niveau. Ringtones van I kill you niveau, Baby naam generatoren, Love calculators, Car spotters en dan nu:
Nu wil ik uiterst zelden weten wat er in het broekje van mijn opponent zit maar blijkbaar is er markt voor, de spotjes op tv zijn toch niet helemaal gratis.
Nu weet ik zelf dan wel weer helemaal precies wat er in de hoofden van zowel aanbieder als kopers zit: niets.
Dan zijn er ook reclames voor producten waarover ik me blijf verbazen. Shampoo. Eerder sprak ik al over de magie van het gaatje in dit stukje, maar nu verbaas ik me over het aantal verschillende producten, los van het aantal merken. Voor droog, normaal en vet haar, ach daar waren we al aan gewend en we konden ook nog wel de relatie leggen, ik althans nog wel. Futloos haar, beschadigd haar, droge puntjes, zwart, bruin, blond, geverfd, gebleekt, voor alles is er wel een shampoo speciaal of ter reparatie, hare repair, elk merk heeft er een eigen kreet voor zodat het slecht vergelijken is. Het top product is nu een 3 in 1 oplossing, shampoo, douchegel en scheergel (ja ook daar) in één. Voor de metroman met volle agenda of voor de smoothies (nee niet de snoepjes).
Een shampoo waar ik blij van werd is er niet meer. Een met groene appeltjes lucht. Daar werd ik blij van. Of dat nu door de bijbehorende reclamespot kwam of daadwerkelijk door de frisse geur maakt me nu niet meer uit. Het spul is uit de handel. Andere flesjes met iets van groene appeltjes (meestal een combinatie) hebben niet het gewenste effect, behalve de schone bos dan toch.
Dus sta ik in de drogisterij wel eens door de rekken te staren, ja,twee hele rekken met alleen shampoo is geen uitzondering. Wordt ik aangesproken door meisje 1. "Kan ik u misschien helpen?". Zie ik er zo wanhopig uit, dacht ik nog. Even drong zich nog de behoefte op om nee te zeggen en verder te gaan zo van "Nee, ik kijk alleen maar even rond" maar dat past beter bij een meubelboulevard of flatscreen winkel, in een drogist kom je toch echt om iets te kopen, niet slechts om te kijken. Wat ook de bedoeling was by the way, ik kwam scheerschuim halen, bij de eerdere boodschappen vergeten, de goedkoopste want dat werkt voor mij evengoed. Weet je hoeveel prijsverschil dáár in zit? Een volgende keer maar weer daarover.
Afin, ik besluit tegen het meisje het groene appeltjes verhaal te vertellen. Middenin het verhaal komt er nog een oppermeisje bij staan en vraagt nota bene ook of ze kan helpen. Ik denk: "This is my lucky day, als er nog eentje bijkomt nodig ik ze uit bij mij thuis" Een beetje stout dat wel.
We komen met z'n drieén tot de conclusie die ik al wist. Een shampoo met alléén appeltjesgeur, groene appeltjes, is er niet. En ze herinneren zich ook zo'n product niet. Ben ik nu gek? Of maakt het hun werkelijk niets uit als je maar met een plastic tasje met plastic flessen de deur uit gaat.
Het product heeft echt bestaan. Er hoort een knalblond meisje bij dat echt, echt heel blij kan kijken onder de douche.
Maar op naar de top.
Naar mate de avond vordert en overgaat in de nacht worden de reclameuitingen van bedenkelijker niveau. Ringtones van I kill you niveau, Baby naam generatoren, Love calculators, Car spotters en dan nu:
De Dick and Beaver spotter
>>check met je mobieltje wat er in het broekje van je opponent zit.<<
Nu wil ik uiterst zelden weten wat er in het broekje van mijn opponent zit maar blijkbaar is er markt voor, de spotjes op tv zijn toch niet helemaal gratis.
Nu weet ik zelf dan wel weer helemaal precies wat er in de hoofden van zowel aanbieder als kopers zit: niets.
27 februari 2009
Nodig - Niet nodig
Als blogger hoor ik natuurlijk ook iets te vinden van de economische crisis. Ik heb daar nog even mee gewacht en zou dat eigenlijk nog steeds moeten doen omdat het nu eenmaal moeilijk analyseren is in een stofwolk. Zoiets als ramen lappen in de regen of stofzuigen in de woestijn. Toch doet iedereen er aan mee. Zo'n beetje alle media struikelen over elkaar heen bij het aandragen van deskundigen die -media geil- hun mening komen geven. De meesten van hen zijn wel zo 'verstandig' om een voorbehoud te plaatsen, waarmee de analyse als vanzelf tot random wordt verklaard. Alle analyses samen vormen een grote grijze wolk.
Er is geen analyse die het geheel in perspectief plaatst. De meeste regeringen zijn bezig met herstelwerkzaamheden ter voorkoming van het volledig instorten en het beperken van schade op de lange termijn.
Tot het herstel zich aandient.
Het herstel. Dat is wel een grote gemene deler. Alles en iedereen gaat uit van een herstel. Tenslotte is het na de vorige crisissen ook tot herstel gekomen.
Herstel van de groei.
Zie het geheel (de wereld met zijn bronnen, bewoners en economie) als een ballon. Die ballon wordt opgeblazen. Maar tijdens het opblazen schiet er wat lucht uit door te haastig blazen of de toenemende druk. Een crisis. Maar snel wordt er verder geblazen.
De vraag is nu of de ballon oneindig rekbaar is.
Qua grondstoffen hebben we reeds wat waarschuwingen gehad. Qua voedsel inmiddels hetzelfde. Wist u dat de aarde zónder kunstmest uit aardolie en machines die aardolie verbruiken niet meer voldoende voedsel voor haar bewoners kan produceren? En dat juist die aardolie op raakt terwijl het aantal inwoners tot 2050 groeit tot 9 miljard, een point of no return volgens vele wetenschappers. (Insecten moeten we gaan eten wordt er geroepen en daarmee wordt een delicaat evenwichtselement uit de keten bedreigd)
En ook de financiële wereld (in al hun wijsheid) heeft haar limieten ontdekt, zeker sinds in de zeventiger jaren het goud als tegenwaarde is 'verdwenen'. (truukje van de Rockefellers)
De hoop is gevestigd op de opkomende economiën (het Oosten). Indien deze ook dezelfde bestedingsbehoefte ontwikkelen 'zou' er niets aan de hand moeten zijn.
We zullen zien.
De economie bestaat (in mijn bescheiden visie) uit business to business (B2B) en business to consumer (B2C) en verder niets. Geld is slechts een hulpmiddel om te voorkomen dat je een kilo gehakt met een kruiwagen aardappelen moet afrekenen.
Primair B2C want daar zitten de verbruikers van vlees en bloed. Alle andere verbruikers (machines, systemen en organisaties) doen dat om het vleselijk eindpunt te voorzien van voedsel en spullen.
De totale optelsom van 'mijn' economisch model is een resultante van wat we nodig hebben. Van slechts water en wat rijst tot noem maar op 'bij ons'.
De herstel denkers gaan ervan uit dat bij herstel we gewoon weer door gaan met nodig hebben.
In mijn eindejaars conference haalde ik reeds het een en ander aan.
Een winkelcentrum in een middelgrote stad moet toch wel enige vertegenwoordigingswaarde hebben van wat we zoal nodig hebben. Niet?
Zoom eens in naar de supermarkt. Het schap met snacks, de soorten water, verschillende toetjes, koekjes, snoep, exotische producten, voor alle kleuren haar schampoo, broodsoorten, kaassoorten, fris en drank, enzovoorts. Je komt er regelmatig.
Wanneer we nu eens een labeltje plakken (eerlijk) om een onderverdeling te maken tussen Nodig en Niet nodig, waarbij je best nog wel gewoon boterham met beleg mag hanteren, er wordt tenslotte ook hard voor gewerkt, wat zou er dan zichtbaar worden?
Gevoelsmatig krijgen 10 tot 20% van de producten een label "Niet nodig".
een paar procent daarvan ken je al: dat is wat je in de vuilisbak kiepert aan het eind van de week. En, ja sommigen gooien nooit iets weg en nee, het is niet alleen maar verpakkingsmateriaal. Alhoewel dat weer een goeie is.
Namelijk: om al die Nodig producten zit me een berg verpakkingsmeteriaal! Laat staan om de Niet nodig producten.
Een ander percentage is de hoeveelheid die we eigenlijk te veel consumeren. Die van de extra kilo's. Of voor de gezondere mensen onder ons, de vitamines, smeerseltjes en activia's die je door je extra beweging toch echt niet nodig hebt hoor.
Het percentage kilometers die je zonder moeite ook had kunnen fietsen. Een paar maanden langer met je gadget. Boeken kopen die je léést. Luxe om je te onderscheiden.
Een te groot huis. Al het bruikbare wat -voor het gemak- naar de stort gaat. Dingen die alleen voor de vakantie handig zijn. Verzekeringen voor wat we nooit écht nodig hebben. Zogenaamde hardhouten tuinmeubelen.
Al dat Niet nodig samen wordt (ik moet bijna zeggen: werd) wel geproduceerd en getransporteerd.
We worden er geen snars ongelukkiger cq gelukkiger van als we de Niet nodig producten een jaartje laten liggen, een jaartje langer doen met de auto en de flatscreen, naar de camping in plaats van vliegen, twee in plaats van drie paar nieuwe schoenen, huismerkje hier en daar, buurtsuper met verpakking op maat, kliekjesdag, 8 in plaats van 10 keer per jaar naar de kroeg, wandelen in de natuur in plaats van pretpark, maar....
De economie stort er helemaal van in! En dat zou Niet nodig zijn indien we alles wat we niet nodig hebben of hadden gewoon kopen.
Mijn angst is dan ook tweeledig: Het herstelt doordat we weer alles kopen wat niet nodig is. Of het herstelt niet.
Onze regering houdt vol dat het niet nodig is dat we ons drukker maken dan nodig.
Nodig is dat wij voor ons zelf denken.
Er is geen analyse die het geheel in perspectief plaatst. De meeste regeringen zijn bezig met herstelwerkzaamheden ter voorkoming van het volledig instorten en het beperken van schade op de lange termijn.
Tot het herstel zich aandient.
Het herstel. Dat is wel een grote gemene deler. Alles en iedereen gaat uit van een herstel. Tenslotte is het na de vorige crisissen ook tot herstel gekomen.
Herstel van de groei.
Zie het geheel (de wereld met zijn bronnen, bewoners en economie) als een ballon. Die ballon wordt opgeblazen. Maar tijdens het opblazen schiet er wat lucht uit door te haastig blazen of de toenemende druk. Een crisis. Maar snel wordt er verder geblazen.
De vraag is nu of de ballon oneindig rekbaar is.
Qua grondstoffen hebben we reeds wat waarschuwingen gehad. Qua voedsel inmiddels hetzelfde. Wist u dat de aarde zónder kunstmest uit aardolie en machines die aardolie verbruiken niet meer voldoende voedsel voor haar bewoners kan produceren? En dat juist die aardolie op raakt terwijl het aantal inwoners tot 2050 groeit tot 9 miljard, een point of no return volgens vele wetenschappers. (Insecten moeten we gaan eten wordt er geroepen en daarmee wordt een delicaat evenwichtselement uit de keten bedreigd)
En ook de financiële wereld (in al hun wijsheid) heeft haar limieten ontdekt, zeker sinds in de zeventiger jaren het goud als tegenwaarde is 'verdwenen'. (truukje van de Rockefellers)
De hoop is gevestigd op de opkomende economiën (het Oosten). Indien deze ook dezelfde bestedingsbehoefte ontwikkelen 'zou' er niets aan de hand moeten zijn.
We zullen zien.
De economie bestaat (in mijn bescheiden visie) uit business to business (B2B) en business to consumer (B2C) en verder niets. Geld is slechts een hulpmiddel om te voorkomen dat je een kilo gehakt met een kruiwagen aardappelen moet afrekenen.
Primair B2C want daar zitten de verbruikers van vlees en bloed. Alle andere verbruikers (machines, systemen en organisaties) doen dat om het vleselijk eindpunt te voorzien van voedsel en spullen.
De totale optelsom van 'mijn' economisch model is een resultante van wat we nodig hebben. Van slechts water en wat rijst tot noem maar op 'bij ons'.
De herstel denkers gaan ervan uit dat bij herstel we gewoon weer door gaan met nodig hebben.
In mijn eindejaars conference haalde ik reeds het een en ander aan.
Een winkelcentrum in een middelgrote stad moet toch wel enige vertegenwoordigingswaarde hebben van wat we zoal nodig hebben. Niet?
Zoom eens in naar de supermarkt. Het schap met snacks, de soorten water, verschillende toetjes, koekjes, snoep, exotische producten, voor alle kleuren haar schampoo, broodsoorten, kaassoorten, fris en drank, enzovoorts. Je komt er regelmatig.
Wanneer we nu eens een labeltje plakken (eerlijk) om een onderverdeling te maken tussen Nodig en Niet nodig, waarbij je best nog wel gewoon boterham met beleg mag hanteren, er wordt tenslotte ook hard voor gewerkt, wat zou er dan zichtbaar worden?
Gevoelsmatig krijgen 10 tot 20% van de producten een label "Niet nodig".
een paar procent daarvan ken je al: dat is wat je in de vuilisbak kiepert aan het eind van de week. En, ja sommigen gooien nooit iets weg en nee, het is niet alleen maar verpakkingsmateriaal. Alhoewel dat weer een goeie is.
Namelijk: om al die Nodig producten zit me een berg verpakkingsmeteriaal! Laat staan om de Niet nodig producten.
Een ander percentage is de hoeveelheid die we eigenlijk te veel consumeren. Die van de extra kilo's. Of voor de gezondere mensen onder ons, de vitamines, smeerseltjes en activia's die je door je extra beweging toch echt niet nodig hebt hoor.
Het percentage kilometers die je zonder moeite ook had kunnen fietsen. Een paar maanden langer met je gadget. Boeken kopen die je léést. Luxe om je te onderscheiden.
Een te groot huis. Al het bruikbare wat -voor het gemak- naar de stort gaat. Dingen die alleen voor de vakantie handig zijn. Verzekeringen voor wat we nooit écht nodig hebben. Zogenaamde hardhouten tuinmeubelen.
Al dat Niet nodig samen wordt (ik moet bijna zeggen: werd) wel geproduceerd en getransporteerd.
We worden er geen snars ongelukkiger cq gelukkiger van als we de Niet nodig producten een jaartje laten liggen, een jaartje langer doen met de auto en de flatscreen, naar de camping in plaats van vliegen, twee in plaats van drie paar nieuwe schoenen, huismerkje hier en daar, buurtsuper met verpakking op maat, kliekjesdag, 8 in plaats van 10 keer per jaar naar de kroeg, wandelen in de natuur in plaats van pretpark, maar....
De economie stort er helemaal van in! En dat zou Niet nodig zijn indien we alles wat we niet nodig hebben of hadden gewoon kopen.
Mijn angst is dan ook tweeledig: Het herstelt doordat we weer alles kopen wat niet nodig is. Of het herstelt niet.
Onze regering houdt vol dat het niet nodig is dat we ons drukker maken dan nodig.
Nodig is dat wij voor ons zelf denken.
17 februari 2009
Tip voor sollicitanten
Als er straks weer geworven gaat worden na deze afdankronde onderhandel dan eens over een nieuwe clausule in de arbeidsovereenkomst:
De "goede tijden, slechte tijden" clausule
3.3.4 Werknemer wordt aangenomen in een tijd dat er extra behoefte is om aan de vraag van de markt te voldoen. Dat schept voor ons als werkgever de verantwoordelijkheid dat, mocht de vraag weer afnemen en de functie van betreffende werknemer is zodanig dat deze daarop geen invloed kan uitoefenen, de betreffende werknemer niet kan worden ontslagen op de zogenaamde economische gronden, tenslotte was er ook een keuze om gewoon de levertijd wat te laten oplopen in een stijgende markt.
Ergo: als werkgever zijn wij ten eerste verantwoordelijk om op de golven van de markt te anticiperen zonder daarbij medewerkers met hun gezinnen en dromen onnodig in de ellende te storten terwijl wij als directie en management over het algemeen wel deze dans ontspringen.
3.3.5 De verantwoording van de clausule wordt afgelegd door in goede tijden een extra reserve aan te leggen teneinde de onder deze clausule vallende werknemers werkgarantie te geven. Omdat wij in dat geval in slechte tijden dus geen overheidssteun nodig hebben wordt deze reserveringsmaatregel mild belast.
3.3.6 Deze clausule is niet van toepassing voor werknemers die belast zijn met de taak om burgers van polissen te voorzien waarvan de reikwijdte verder gaat dan 3-5 jaar.
3.3.7 Mocht er onverhoopt toch een ontslag ronde nodig zijn dan mogen betreffende werknemers in groepen van tien (is nml. het max haalbare management boogje) een mee te nemen manager aanwijzen waartegen deze manager zich niet kan verweren en die zijn bonussen achterlaat.
3.3.8 Tevens in geval van bovenstaande 3.3.7 zal de directie in hun vergoeding worden gekort ter hoogte van de som van jaarsalarissen van de ontslagenen, daarmee bewerkstelligend dat 5 ontslagen wellicht hetzelfde effect heeft als 10 in de oude tijden.
3.3.9 Deze clausule mag niet worden toegepast in marktsegmenten die te kenmerken zijn door: de 193ste soort paprika kronkel wokkel, mobiele telefoons met ingebouwde beamers, shooters, pc hooft tractoren, plastic tasjes, reclame folders, water in flesjes, inktjetprinters, luiers met plasindicator, vochtinbrengende crêmes, afslankproducten, weblogs, verzekeringen die verzuimen "tegen de kosten van" in hun tekst op te nemen, puur cosmetische behandelingen, glossy's, toppers, damestasjes, herengadgets, het transport van al het bovenstaande, de verpakking van al het bovenstaande, de marketing van al het bovenstaande en wat dies meer zij.
Wanneer je daar vrijwillig bent gaan werken dan moet je niet op je neus kijken als dat een keer fout gaat, niet zeuren dus.
3.3.10 Ontslagenen in de categorie 3.3.9 moeten verplicht gaan werken in de thuiszorg.
3.3.11 Het begrip "duurzame vis" dient met onmiddelijke ingang te worden verboden.
Ja, ja, ik draaf zoals gewoonlijk weer eens door.
De "goede tijden, slechte tijden" clausule
3.3.4 Werknemer wordt aangenomen in een tijd dat er extra behoefte is om aan de vraag van de markt te voldoen. Dat schept voor ons als werkgever de verantwoordelijkheid dat, mocht de vraag weer afnemen en de functie van betreffende werknemer is zodanig dat deze daarop geen invloed kan uitoefenen, de betreffende werknemer niet kan worden ontslagen op de zogenaamde economische gronden, tenslotte was er ook een keuze om gewoon de levertijd wat te laten oplopen in een stijgende markt.
Ergo: als werkgever zijn wij ten eerste verantwoordelijk om op de golven van de markt te anticiperen zonder daarbij medewerkers met hun gezinnen en dromen onnodig in de ellende te storten terwijl wij als directie en management over het algemeen wel deze dans ontspringen.
3.3.5 De verantwoording van de clausule wordt afgelegd door in goede tijden een extra reserve aan te leggen teneinde de onder deze clausule vallende werknemers werkgarantie te geven. Omdat wij in dat geval in slechte tijden dus geen overheidssteun nodig hebben wordt deze reserveringsmaatregel mild belast.
3.3.6 Deze clausule is niet van toepassing voor werknemers die belast zijn met de taak om burgers van polissen te voorzien waarvan de reikwijdte verder gaat dan 3-5 jaar.
3.3.7 Mocht er onverhoopt toch een ontslag ronde nodig zijn dan mogen betreffende werknemers in groepen van tien (is nml. het max haalbare management boogje) een mee te nemen manager aanwijzen waartegen deze manager zich niet kan verweren en die zijn bonussen achterlaat.
3.3.8 Tevens in geval van bovenstaande 3.3.7 zal de directie in hun vergoeding worden gekort ter hoogte van de som van jaarsalarissen van de ontslagenen, daarmee bewerkstelligend dat 5 ontslagen wellicht hetzelfde effect heeft als 10 in de oude tijden.
3.3.9 Deze clausule mag niet worden toegepast in marktsegmenten die te kenmerken zijn door: de 193ste soort paprika kronkel wokkel, mobiele telefoons met ingebouwde beamers, shooters, pc hooft tractoren, plastic tasjes, reclame folders, water in flesjes, inktjetprinters, luiers met plasindicator, vochtinbrengende crêmes, afslankproducten, weblogs, verzekeringen die verzuimen "tegen de kosten van" in hun tekst op te nemen, puur cosmetische behandelingen, glossy's, toppers, damestasjes, herengadgets, het transport van al het bovenstaande, de verpakking van al het bovenstaande, de marketing van al het bovenstaande en wat dies meer zij.
Wanneer je daar vrijwillig bent gaan werken dan moet je niet op je neus kijken als dat een keer fout gaat, niet zeuren dus.
3.3.10 Ontslagenen in de categorie 3.3.9 moeten verplicht gaan werken in de thuiszorg.
3.3.11 Het begrip "duurzame vis" dient met onmiddelijke ingang te worden verboden.
Ja, ja, ik draaf zoals gewoonlijk weer eens door.
31 december 2008
post 678: Eindejaars Conference TeleC@ster
Inzicht en doorzicht
2008 leert ons over de toekomst. We horen en zien die toekomst alleen nog niet.
Bij toekomst denken we aan een opgaande beweging. Dat komt voort uit je jeugdjaren: "Volgend jaar wordt ik .. jaar"
Maar net zoals leeftijd niet oneindig voort kan is het met die opgaande toekomst hetzelfde gesteld.
Zeg nou eens even eerlijk en denk goed na over het antwoord: tot hoever had de huidige maatschappij nog verder kunnen toekomsten? Omzetgroei-Salarisverhoging-Belasting spiraal. Meer, harder, beter muziek, telefoon individu. Voedsel dat uit alle hoeken van de wereld wordt ingevlogen, zoals kiwi's. Zoveel vliegtuigen dat deze nooit meer allemaal kunnen landen. Alles vol windmolens en zonnepanelen en dan nog tekort? Elke auto en huis een accu en airco. Ieder individu een laptop met vieze batterij (bedacht door een filantroop zeker?).
Hoeveel keer per jaar op vakantie? En hoever weg? En allemaal. Hoeveel wegstopplaatsen voor ouderen? Iedereen een eigen weblog? Die we allemaal van elkaar lezen? Hoeveel zogenaamde energieleveranciers, kabel en vezelbedrijven, zorgverzekeraars die elkaar helpen de schijn van concurrentievoordeel hoog te houden? Hoeveel verzekeringen voor schade terwijl aan het leed niets wordt gedaan? Hoeveel vragen moet ik stellen voor het kwartje valt? Het kwintje moet ik zeggen. Hoeveel geloof om je eigen tekorten mee af te schermen? Hoeveel leiders kiezen we om heersers te zijn? Hoeveel vragen gaan we stellen voordat we beseffen dat de antwoorden er al zijn?
Ben je écht van overtuigd wanneer je tegen je kind zegt: In 2009 heb jij ook een baan, auto, huis, gezin, kind en doe je zelfstandig aan de maatschappij mee. Terwijl je hoopt dat het gaat om relatie, vrienden, bijdragen aan gewoon een beetje geluk in plaats van verlangen.
Zeg eens eerlijk, voor diegenen die nu nog lezen, in hoeverre is de vakantieplanning van 2009 al een onderwerp in je hoofd, gezin en omgeving?
Vakantie van wat?
Als vakantie een oase is in een oneindige woestijn waarom maken we ons dan druk om de vakantie? Ja, dat is een lastige hè? Lees nog maar eens een keer langzaam.
Waarom zijn er zoveel vragen die je eigenlijk verbazen maar die je toch negeert?
Wordt voetbal mooier, beter en eerlijker met en groter stadion?
Verbetert je rijgedrag in een nieuwe auto? Ga je vaker naar die oude buurvrouw wanner je in je nieuwe vrijstaande, omheinde woning trekt?
Heb je een beter reisverhaal met 15.000 foto's uit de nieuwste digitale camera?
Wordt de wereld eerder beter of slechter wanneer er 9 miljard mensen elke dag consumeren (in 2050) of is dat te ver van mijn bed show?
Hebben we een goed gevoel bij marktplaatsen of kringloopwinkels omdat we dan legitiem spullen kunnen afdanken?
Denk je bij zorg eerder aan last dan aan leed?
Waarom zetten we boeken in een kast? Wat heb je aan een voorval in de krant uit een plaats aan de andere kant van de wereld terwijl je de naam van je overburen niet eens kent?
We ontvangen allemaal dagelijks en continu aanprijzingen voor producten en diensten die we voor 99,999% negeren terwijl je de tijd wel laat stelen.
Je hebt nog een paar uur tot middernacht.
Je kunt daarin daarin óf bedenken wat je allemaal wilt in 2009 óf je brengt deze door met een ander.
Probeer maar
Die ander
Wil
Dat ook.
Bedankt voor jullie leestijd in 2008!
Fijne jaarwisseling en een rijk 2009, je begrijpt vast wel wat ik bedoel!
2008 leert ons over de toekomst. We horen en zien die toekomst alleen nog niet.
Bij toekomst denken we aan een opgaande beweging. Dat komt voort uit je jeugdjaren: "Volgend jaar wordt ik .. jaar"
Maar net zoals leeftijd niet oneindig voort kan is het met die opgaande toekomst hetzelfde gesteld.
Zeg nou eens even eerlijk en denk goed na over het antwoord: tot hoever had de huidige maatschappij nog verder kunnen toekomsten? Omzetgroei-Salarisverhoging-Belasting spiraal. Meer, harder, beter muziek, telefoon individu. Voedsel dat uit alle hoeken van de wereld wordt ingevlogen, zoals kiwi's. Zoveel vliegtuigen dat deze nooit meer allemaal kunnen landen. Alles vol windmolens en zonnepanelen en dan nog tekort? Elke auto en huis een accu en airco. Ieder individu een laptop met vieze batterij (bedacht door een filantroop zeker?).
Hoeveel keer per jaar op vakantie? En hoever weg? En allemaal. Hoeveel wegstopplaatsen voor ouderen? Iedereen een eigen weblog? Die we allemaal van elkaar lezen? Hoeveel zogenaamde energieleveranciers, kabel en vezelbedrijven, zorgverzekeraars die elkaar helpen de schijn van concurrentievoordeel hoog te houden? Hoeveel verzekeringen voor schade terwijl aan het leed niets wordt gedaan? Hoeveel vragen moet ik stellen voor het kwartje valt? Het kwintje moet ik zeggen. Hoeveel geloof om je eigen tekorten mee af te schermen? Hoeveel leiders kiezen we om heersers te zijn? Hoeveel vragen gaan we stellen voordat we beseffen dat de antwoorden er al zijn?
Ben je écht van overtuigd wanneer je tegen je kind zegt: In 2009 heb jij ook een baan, auto, huis, gezin, kind en doe je zelfstandig aan de maatschappij mee. Terwijl je hoopt dat het gaat om relatie, vrienden, bijdragen aan gewoon een beetje geluk in plaats van verlangen.
Zeg eens eerlijk, voor diegenen die nu nog lezen, in hoeverre is de vakantieplanning van 2009 al een onderwerp in je hoofd, gezin en omgeving?
Vakantie van wat?
Als vakantie een oase is in een oneindige woestijn waarom maken we ons dan druk om de vakantie? Ja, dat is een lastige hè? Lees nog maar eens een keer langzaam.
Waarom zijn er zoveel vragen die je eigenlijk verbazen maar die je toch negeert?
Wordt voetbal mooier, beter en eerlijker met en groter stadion?
Verbetert je rijgedrag in een nieuwe auto? Ga je vaker naar die oude buurvrouw wanner je in je nieuwe vrijstaande, omheinde woning trekt?
Heb je een beter reisverhaal met 15.000 foto's uit de nieuwste digitale camera?
Wordt de wereld eerder beter of slechter wanneer er 9 miljard mensen elke dag consumeren (in 2050) of is dat te ver van mijn bed show?
Hebben we een goed gevoel bij marktplaatsen of kringloopwinkels omdat we dan legitiem spullen kunnen afdanken?
Denk je bij zorg eerder aan last dan aan leed?
Waarom zetten we boeken in een kast? Wat heb je aan een voorval in de krant uit een plaats aan de andere kant van de wereld terwijl je de naam van je overburen niet eens kent?
We ontvangen allemaal dagelijks en continu aanprijzingen voor producten en diensten die we voor 99,999% negeren terwijl je de tijd wel laat stelen.
En je hebt maar zo weinig tijd.
Het is de enige rijkdom die je hebt.
Ben zuinig op die rijkdom maar deel deze met plezier.
Heb je daarna nog tijd over dan is ondertussen al het nieuws oud papier.
Het is de enige rijkdom die je hebt.
Ben zuinig op die rijkdom maar deel deze met plezier.
Heb je daarna nog tijd over dan is ondertussen al het nieuws oud papier.
Je hebt nog een paar uur tot middernacht.
Je kunt daarin daarin óf bedenken wat je allemaal wilt in 2009 óf je brengt deze door met een ander.
Probeer maar
Die ander
Wil
Dat ook.
Bedankt voor jullie leestijd in 2008!
Fijne jaarwisseling en een rijk 2009, je begrijpt vast wel wat ik bedoel!
13 november 2008
Wat wil ik later worden?
De eerste kinderjaren speelt deze vraag geen rol. Heeej, een nieuwe dag! Spelen! Het enige wat naar de toekomst wijst is de knagende maag. Honger! Het extroverte kind roept dan meteen: “Mamma, honger!” en het introverte kind denkt: “Honger”.
De rest van het leven wordt gepoogd van het extroverte kind een meer introvert kind te maken: Doe toch eens rustig, kijk eens hoe Jantje mooi rustig zit te spelen. En vise versa: Ga toch lekker met de andere kinderen buiten spelen.
Het resultaat is slechts een op een koe lijkend paard en een op een paard gelijkende koe.
Zinloos dus. Eigenschap blijft eigenschap. Vaardigheid is wat je met je eigenschap doet.
Tot zover dit uitstapje.
Op een gegeven moment ziet een kind het licht: “Dat wil ik worden”. 99,9% van deze kids gaat dan voor beroepen die minder dan 0,1% ook daadwerkelijk uitvoeren. Yip. Piloot, brandweerman, dokter, dierenarts of dolfijnentrainster. (Weet je er nog meer?)
En Juf of Meester.
Zelf zag ik het licht toen er in ons woonhuis werd geklust door de plaatselijke elektricien. Die daarbij een mooi vonkje trok.
“Dat, wil ik worden”
Een paar elektro dozen (van Philips) en de HAVO verder ging ik dan ook Elektrotechniek studeren. Vonken trekken voor gevorderden. En het leverde me de titel Ingenieur op. Heel handig kan ik je zeggen, maar niet heus.
En dat is dan het begin van de ladder die begon bij “Dat wil ik worden” en eindigt bij wat je bent geworden.
De maatschappij houdt je daar vreselijk bij voor het lapje. Meer, hoger, verder, groter.
En het sociale leven volgt. Huisje, boompje, beestje, kinderen, auto, auto’s. Volgend huisje. Repeat Repeat. Kinderen worden kids en gaan ook “iets worden”.
Dan komt er wat tegenslag op je pad (echte tegenslag) waardoor je op de knieën moet (mag) en je gaat inzien dat er ladders van verschillende lengte zijn gemaakt. En je staat zonder houvast op de bovenste trede.
Dat ben je dan geworden.
Introvert geboren, nog immer introvert.
Dromen toen, dromen nu.
Torentje valt om. Torentje valt nog steeds om.
Toen creatief (de crea juffen zwijmelden bij me weg en ik maar dénken: ”Zout op!”. Nu nog steeds creatief hetgeen ik gelukkig ten voordele kan inzetten.
Toen al muzikaal. Nu nog immer.
Toen binnenvetter, maar dat heette “hij huilt nooit” (Mijn vader heeft me ooit een schop(je) gegeven om toch maar een huilfoto te hebben) Nu nog steeds een binnenvetter.
Even over dat binnenvetten.
Afgezet tegen de extroverte soortgenoten die er te pas en te onpas alles uitgooien maar dan wel weer de hele tijd mogen dweilen, zie ik geen wezenlijk verschil.
Wat blijft is dat binnenvetters en eruitsmijters samen lastig communiceren.
De binnenvetter houdt helemaal niet van negativiteit (heeft ie zelf binnen zat) en de uitsmijter heeft wel een klankbord nodig. Niet zo’n zwijgende zitzak. Da extrovèrt nie hè?
Daarmee staken de stemmen.
“Wat wil ik worden” is namelijk niets natuurlijks maar een door de maatschappij opgedrongen, pavlofiaans aandoende “je wílt toch wel iets worden” consumeer bevorderende, paprikachipsen en andere McDonaldiaanse “benodigdheden” -industrie instandhouding: want je hebt toch een hypotheek nodig later, de reden om iets te willen worden.
Echter…je bént dat allang.
Er is slechts bagage toegevoegd en ervaring in de vorm van vreugde momenten (moet ik vaker doen) en verdriet (daar moet ik vandaan blijven).
Je bent helemaal niets geworden.
Je bent wat je bent.
Als je Jan heet, ben je Jan.
Een wanneer je naam Ben is, ben je Ben.
“Ik ben jarig” zeg je toch?
En niet: “Weer een jaar ouder geworden”?
Ben: proficiat
Ben!
04 november 2008
Verkiezingen op TV
Bij verkiezingen moet ik allereerst steeds even denken aan Urbanus. Je weet wel, wanneer die zijn gitaar stemt en roept: "verkiezingen, verkiezingen".
Dat maakt het in ieder geval weer even simpel.
Na de verkiezingsstrijd wordt er daadwerkelijk gekozen. En dat levert uiteindelijk een winnaar op. Simpel.
Maar, waarom volgen we zo nauwgezet het verloop van die verkiezingen met tussenstanden en allerlei geraaskal met voorspellingen die een paar uur later gewoon helder zijn? Waarom? Er is reeds gestemd, de uitslag staat dan al vast.
Het kan wel zo zijn dat er een nipte overwinning uitkomt maar op het moment dat de stemlokalen sluiten is het lot bezegeld. Dus ff een paar uur wachten en dan huppa; "en de winnaar is: "
Nee hoor, de hele nacht meekijken naar dat geroep en geschreeuw.
Veel TV programma's pikken dat ook op door van het bekendmaken van (ja, een reeds bekende uitslag) een soort programma in een programma te maken, vaak onderbroken door commercials of zelfs een ander programma. Het voegt geen inhoud toe, het verhult slechts het gebrek eraan.
Er kan ook worden toegegeven: we weten het niet meer. Wat moeten nu toch weer verzinnen om al die kanalen met programma's te vullen? Alleen in Nederland hebben we al tientallen kanalen om uit te kiezen en.... we verwachten zelfs op elk kanaal iets zinvols te zien.
Zinvol moet je dan nu wel even heel breed, heel heel breed zien hè: van top documentaire op National Geographic tot the Simpsons tot Poker tot Omroep Max tot Spuiten en Slikken tot DWDD tot Jeroen en Paul tot CSI tot Gooise Vrouwen tot Robinson tot Rondom Tien etc.. alles moet goed en nieuw of de moeite van het herhalen waard zijn (uh friends is BTW wel op hoor) en het maakt niet uit of je tijd hebt om te kijken want op internet is er altijd wel een "uitzending gemist" kanaal.
En dan toch gaan er heel veel mensen vanacht naar het verloop van de uitlsag kijken terwijl die uitsllag écht niet veranderd door te kijken.
Gewoon lekker naar bed en morgen de krant pakken en zeggen: "O, ja, dat dacht ik al"
En dan eens kijken wat ie er van bakt.
Dat maakt het in ieder geval weer even simpel.
Na de verkiezingsstrijd wordt er daadwerkelijk gekozen. En dat levert uiteindelijk een winnaar op. Simpel.
Maar, waarom volgen we zo nauwgezet het verloop van die verkiezingen met tussenstanden en allerlei geraaskal met voorspellingen die een paar uur later gewoon helder zijn? Waarom? Er is reeds gestemd, de uitslag staat dan al vast.
Het kan wel zo zijn dat er een nipte overwinning uitkomt maar op het moment dat de stemlokalen sluiten is het lot bezegeld. Dus ff een paar uur wachten en dan huppa; "en de winnaar is: "
Nee hoor, de hele nacht meekijken naar dat geroep en geschreeuw.
Veel TV programma's pikken dat ook op door van het bekendmaken van (ja, een reeds bekende uitslag) een soort programma in een programma te maken, vaak onderbroken door commercials of zelfs een ander programma. Het voegt geen inhoud toe, het verhult slechts het gebrek eraan.
Er kan ook worden toegegeven: we weten het niet meer. Wat moeten nu toch weer verzinnen om al die kanalen met programma's te vullen? Alleen in Nederland hebben we al tientallen kanalen om uit te kiezen en.... we verwachten zelfs op elk kanaal iets zinvols te zien.
Zinvol moet je dan nu wel even heel breed, heel heel breed zien hè: van top documentaire op National Geographic tot the Simpsons tot Poker tot Omroep Max tot Spuiten en Slikken tot DWDD tot Jeroen en Paul tot CSI tot Gooise Vrouwen tot Robinson tot Rondom Tien etc.. alles moet goed en nieuw of de moeite van het herhalen waard zijn (uh friends is BTW wel op hoor) en het maakt niet uit of je tijd hebt om te kijken want op internet is er altijd wel een "uitzending gemist" kanaal.
En dan toch gaan er heel veel mensen vanacht naar het verloop van de uitlsag kijken terwijl die uitsllag écht niet veranderd door te kijken.
Gewoon lekker naar bed en morgen de krant pakken en zeggen: "O, ja, dat dacht ik al"
En dan eens kijken wat ie er van bakt.
25 oktober 2008
Eindhoven Helmond
Wanneer je wordt geboren krijg je genen mee van je ouders en voorouders. Toch ben ik ervan overtuigd dat er ook een soort genen meekomen van de plááts waar je geboren wordt. Al heel vroeg.
Ik merkte dat bij mezelf pas later, namelijk toen ik voor de eerste keer de stadsnaam "Helmond" uitgesproken hoorde. Ieeeks!
Toen begreep ik niet waar dat vandaan kwam maar wat navragen maakte dat snel duidelijk.
Rivaliteit tussen steden bestaat en komt vaak al van ver.
Ik woon dan wel in Veldhoven maar ben toch echt geboren in Eindhoven en dat was je er met een washandje zonder wasverzachter niet af.
Nu de zakelijkheid poogt rendementen te verbeteren popt het ongetwijfeld met goede bedoelingen omlijstte plan op om voetbal organisaties te fuseren.
Zo ook een fusie tussen FC Eindhoven en Helmond Sport.
Ja ja, het is een onderzoekstraject van Hypercube (business innovation)-wedje maken hoelang dat clubje bestaansrecht heeft?- maar luchtballonnetjes zijn er niet voor niets.
Nee, het gaat niet gebeuren. In het ED van vanochtend lees ik o.a. het commentaar van Wiljan Verkoelen, 18 jaar sponsor van Helmond Sport: "Het is alsof ik mijn vrouw samen met de buurman moet delen".
Krèk, doe maar een ander plan al was het alleen maar vanwege de voorliggende naamkeuze:
FC Eindhel
Heleind Sport
Mondhoven Vooruit
Noord Zuid Oost Brabant Sport
iemand nog?
Ik merkte dat bij mezelf pas later, namelijk toen ik voor de eerste keer de stadsnaam "Helmond" uitgesproken hoorde. Ieeeks!
Toen begreep ik niet waar dat vandaan kwam maar wat navragen maakte dat snel duidelijk.
Rivaliteit tussen steden bestaat en komt vaak al van ver.
Ik woon dan wel in Veldhoven maar ben toch echt geboren in Eindhoven en dat was je er met een washandje zonder wasverzachter niet af.
Nu de zakelijkheid poogt rendementen te verbeteren popt het ongetwijfeld met goede bedoelingen omlijstte plan op om voetbal organisaties te fuseren.
Zo ook een fusie tussen FC Eindhoven en Helmond Sport.
Ja ja, het is een onderzoekstraject van Hypercube (business innovation)-wedje maken hoelang dat clubje bestaansrecht heeft?- maar luchtballonnetjes zijn er niet voor niets.
Nee, het gaat niet gebeuren. In het ED van vanochtend lees ik o.a. het commentaar van Wiljan Verkoelen, 18 jaar sponsor van Helmond Sport: "Het is alsof ik mijn vrouw samen met de buurman moet delen".
Krèk, doe maar een ander plan al was het alleen maar vanwege de voorliggende naamkeuze:
FC Eindhel
Heleind Sport
Mondhoven Vooruit
Noord Zuid Oost Brabant Sport
iemand nog?
Abonneren op:
Posts (Atom)