28 februari 2013
24 februari 2013
Morbide Digitale Obese #MDO
Een beetje gek?
2013
Een beetje erbij horen "tegenswoordigs" heeft nogal wat om het lijf. Wanneer je over de digitale wereld spreekt dan toch. Laatst heb ik eens een opsomming gemaakt wat mijn “erbij horen” eigenlijk omvat. Nu moet ik zeggen dat ik ook het een en ander nodig heb voor mijn professionele bezigheden maar daar staat tegenover dat ik absoluut geen spelletjes speel. Niet online niet offline, dat laatste met hoge uitzondering in de Kerstperiode.
2013
Een beetje erbij horen "tegenswoordigs" heeft nogal wat om het lijf. Wanneer je over de digitale wereld spreekt dan toch. Laatst heb ik eens een opsomming gemaakt wat mijn “erbij horen” eigenlijk omvat. Nu moet ik zeggen dat ik ook het een en ander nodig heb voor mijn professionele bezigheden maar daar staat tegenover dat ik absoluut geen spelletjes speel. Niet online niet offline, dat laatste met hoge uitzondering in de Kerstperiode.
Digitale post
Mail, e-mail, un meeltje, stuur maar ff digitaal, “ja, nu
komt ie binnen”, …
Het begon met Outlook maar dat werd al heel snel Thunderbird
en daarna nog sneller gmail. Beetje lastig uit te spreken in het Nederlands. jantje@zjiemeelpuntkom.
Iets met hotmail heb ik niet gedaan, behalve natuurlijk om
een Messenger/MSN (zoooo 2012) account te kunnen krijgen,
dat was in de begintijd alleen aan hotmail adressen gekoppeld. Dat hotmail
adres gebruik ik nu voor de vagere sites waar je soms een emailadres voor moet
opgeven ter controle.
Inmiddels twee email omgevingen. Een zakelijke en een privé, alhoewel dat goed door elkaar loopt. Zakelijk middels Google Apps for Your
Domain en dat geeft weer meer mogelijkheden:
Agenda
Ja, natuurlijk digitaal. Wie mij kent weet dat ik graag met
een mooie pen in een mooi Moleskine boekje schrijf maar een agenda is handig om
te delen wanneer je wel en niet beschikbaar bent. De functionaliteit van zo’n Google
agenda oplossing op het web (alles op het web) is inmiddels wel erg uitgebreid.
08 februari 2013
Wekkerradio
In de eerste jaren van mijn verkering, ruim dertig jaar geleden, kreeg ik van mijn vriendinnetje, die later mijn grote liefde werd en eigenlijk toen al was, een wekkerradio. Een flip-clock wekkerradio welteverstaan.
Zo herinner me ik deze want het exemplaar is na 20 jaar verdwenen. Stom, want nu is het retro spul. Hij kon alleen vooruit dus wanneer de klok een beetje voor liep (kan ik niet tegen) dan moest je met een draaiknop (links) dus 24 uur vooruit flippen. Het instellen van de wektijd was ongeveer precies. Snap je. Je kon rekenen op tien minuten afwijking, hetgeen me wel wat eerste uurtjes op de HTS heeft "gekost". Nog lange tijd nadat we waren getrouwd heeft het ding dienst gedaan. Het motortje ging echter steeds meer herrie maken en dan moest je er af en toe een klap op geven.
Leuke herinnering aan dus. Maar het leukste aan deze herinnering was het moment waarop ik de radio kreeg voor mijn verjaardag. Mijn moeder reageerde met zoiets als: "Dat is toch een veel te duur cadeau!". Wij zaten er thuis warmpjes bij zonder overdreven dingen maar toch die reactie. Dat gaf mij een geweldig gevoel: Ik had een vriendin die mijn moeder trotseerde!
Dat is altijd zo gebleven.
Nu heb ik alweer heel lang, ik weet niet eens exact hoe lang, een "nieuwe" wekkerradio. Een Aristona. Ja, van weleer.
En alhoewel je nu smartphones en iDocks, of wat dies meer zij,
en zelfs nieuwerwetse retro flipklokken kunt aanschaffen,
gaat ook deze inmiddels rammelende Aristona , de ik natuurlijk wederom van mijn liefje had gekregen, niet van mijn bedkant verdwijnen. Als ie afgaat denk ik wel nog vaak aan mijn moeder.
Zo herinner me ik deze want het exemplaar is na 20 jaar verdwenen. Stom, want nu is het retro spul. Hij kon alleen vooruit dus wanneer de klok een beetje voor liep (kan ik niet tegen) dan moest je met een draaiknop (links) dus 24 uur vooruit flippen. Het instellen van de wektijd was ongeveer precies. Snap je. Je kon rekenen op tien minuten afwijking, hetgeen me wel wat eerste uurtjes op de HTS heeft "gekost". Nog lange tijd nadat we waren getrouwd heeft het ding dienst gedaan. Het motortje ging echter steeds meer herrie maken en dan moest je er af en toe een klap op geven.
Leuke herinnering aan dus. Maar het leukste aan deze herinnering was het moment waarop ik de radio kreeg voor mijn verjaardag. Mijn moeder reageerde met zoiets als: "Dat is toch een veel te duur cadeau!". Wij zaten er thuis warmpjes bij zonder overdreven dingen maar toch die reactie. Dat gaf mij een geweldig gevoel: Ik had een vriendin die mijn moeder trotseerde!
Dat is altijd zo gebleven.
Nu heb ik alweer heel lang, ik weet niet eens exact hoe lang, een "nieuwe" wekkerradio. Een Aristona. Ja, van weleer.
En alhoewel je nu smartphones en iDocks, of wat dies meer zij,
en zelfs nieuwerwetse retro flipklokken kunt aanschaffen,
gaat ook deze inmiddels rammelende Aristona , de ik natuurlijk wederom van mijn liefje had gekregen, niet van mijn bedkant verdwijnen. Als ie afgaat denk ik wel nog vaak aan mijn moeder.
07 februari 2013
Aanvechten? Pa mag betalen. Opvoeder!
Brabant: 13-jarige gooit blikje op straat in Oisterwijk, vader vecht boete aan en laat zoon auto's wassen http://m.omroepbrabant.nl/App.aspx?id=1268214
Abonneren op:
Posts (Atom)