Wekkerradio

In de eerste jaren van mijn verkering, ruim dertig jaar geleden, kreeg ik van mijn vriendinnetje, die later mijn grote liefde werd en eigenlijk toen al was, een wekkerradio. Een flip-clock wekkerradio welteverstaan.

Zo herinner me ik deze want het exemplaar is na 20 jaar verdwenen. Stom, want nu is het retro spul. Hij kon alleen vooruit dus wanneer de klok een beetje voor liep (kan ik niet tegen) dan moest je met een draaiknop (links) dus 24 uur vooruit flippen. Het instellen van de wektijd was ongeveer precies. Snap je. Je kon rekenen op tien minuten afwijking, hetgeen me wel wat eerste uurtjes op de HTS heeft "gekost". Nog lange tijd nadat we waren getrouwd heeft het ding dienst gedaan. Het motortje ging echter steeds meer herrie maken en dan moest je er af en toe een klap op geven.

Leuke herinnering aan dus. Maar het leukste aan deze herinnering was het moment waarop ik de radio kreeg voor mijn verjaardag. Mijn moeder reageerde met zoiets als: "Dat is toch een veel te duur cadeau!". Wij zaten er thuis warmpjes bij zonder overdreven dingen maar toch die reactie. Dat gaf mij een geweldig gevoel: Ik had een vriendin die mijn moeder trotseerde!

Dat is altijd zo gebleven.

Nu heb ik alweer heel lang, ik weet niet eens exact hoe lang, een "nieuwe" wekkerradio. Een Aristona. Ja, van weleer.

En alhoewel je nu smartphones en iDocks, of wat dies meer zij,

en zelfs nieuwerwetse retro flipklokken kunt aanschaffen,

gaat ook deze inmiddels rammelende Aristona , de ik natuurlijk wederom van mijn liefje had gekregen, niet van mijn bedkant verdwijnen. Als ie afgaat denk ik wel nog vaak aan mijn moeder.