(zowel verdonk als clinton gaan voor het leiderschap)
Op het gevaar af slechts op media jargon te ageren toch het volgende: (en ik mag, daar ik reeds mijn complete kiesgerechtigde tijd heb gekozen - op één vergissing toen na- op betreffende partij)
als het bereiken van een positie op zich een soort van hoger doel geworden is moet ik toch echt gaan afhaken; een groep kiest haar leider zelf, leiderschap is zelden in de geschiedenis positief afgedwongen.
"Mochten de kiezers erom vragen ben ik bereid de verantwoordelijkheid te nemen", dat zou de juiste volgorde moeten zijn. De strijd om het leiderschap begint echter reeds op het laagste politieke niveau en bouwt routine en afstand tot de realiteit in gelijke mate op.
Zelden zijn het introverte maar inhoudelijke leiders die voldoende strijd leveren de kiezer te overtuigen daar zij ervan overtuigd zijn dat inhoud altijd wint.
Ja. In de geschiedenis boeken en op grafstenen prijkt veelal: "ik had gelijk maar op het verkeerde moment".
Ten strijde dus.
(waarom heb ik zoveel moeite met de ie en de ei? Ik tiep steeds Keizer ipv kiezer....)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten