Zaterdagochtend 9.00 uur. Voor veel mensen een prima tijd maar voor ondergetekende een wekelijks momentje om ff wat langer te blijven liggen.
Dat blijven liggen strekte zich in mijn jeugdjaren (ander woord voor pubertijd) uit tot zo ongeveer drie uur 's middags en dan nog eerst uitgebreid in bad. Aanschuiven bij de avondmaaltijd was dan meteen ontbijt. Maar dat heeft hier niets mee te maken.
Het uitslapen lukt toch al niet meer later dan tot 10.00 uur, maar is dan wel een zegen. Zeker gezien het feit dat ik op vrijdagavond met de band repeteer en er 's nachts -na uithijgen en het uitlaten van de hond- pas tegen drieën in lig. Deze nacht niet maar het was dan ook pakjesavond waarop we met de kids spelletjes hebben gedaan. Al met al was dat ook gezelli en weer laat er in duzzz....
Vanochtend werd ik dus wakker door een geluid. Huh, was da nou? O, shit, de tuinman van de buurvrouw die nu de herfstbladeren gaat ruimen. En begint (toeval?) zo dicht mogelijk bij mijn slaapkamerraam.
Het mag. Er is geen wet. Maar toch. Er zou een wet moeten zijn. Een wet die mensen laat nadenken over de toegevoegde waarde van de door hun gebruikte hulpmiddelen.
Wat is er mis met de bladhark? Wat is er mis als er wat bladeren als compost tussen de planten blijft liggen (en je in het voorjaar er niet een aanhanger stinked compost van GFT afval in de tuin hoeft te doen?)
Gewoon ff de spieren inzetten in plaats van de pk's van de motorblazer. Rugbelasting, geluidsbelasting, dus geluiddemper op je oren, die te warm worden waardoor kans op ontstekingen.
Tevens wordt met de bladhark vermeden dat de bladeren van de buurvrouw gewoon in mijn tuin worden geblazen, ze lagen netjes onder de heg, een speelplaats voor vogeltjes en prima vorstbescherming en gewoon: niks mis mee.
Laat toch liggen! Hark het overtollige even bij elkaar en klaar. Nee, een hele dag dat geluid van een bladblazer. En de volgende dag buurman x en later weer y en de gemeente was ook al een keer langs geweest door de straat. Met twéé blazers en een grote zuigwagen.
En het volgende zag ik net pas. Al bladblazend het pad uitlopend en de zooi voor je uitblazen en wat links op de oprit van de buurman komt laten we maar gewoon liggen.
Ik zal het maar wijten aan gebrekkige instructies aan een enigszins verminderd toerekeningsvatbare "tuinkabouter" maar het blijft op zijn minst een beetje dommig. En dan zwijg ik nog over de zooi van de veel te ver doorgegroeide eiken en berken in haar tuin waar "niemand aan mag komen hoor!" . De zooi opruimen ho maar. Tis gewoon wachten tot er iemand over die eikels struikelt.
Maar het ging over het onnodige apparaat: de bladblazer. Waarvan akte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten