Zaterdagavond maar eens een sigaartje opgestoken. Ja, dat doe ik van tijd tot tijd. Ik rook niet, zeg ik altijd. Behalve een sigaartje op zijn tijd. In gezelschap. En zeker niet roken om te roken.
En ik rook sigaren zoals het hoort. Met de mond. Longen kunnen immers niet proeven.
En ik rook niet ten koste van andermans genot.
Gelukkig blijft er dan nog genoeg over.
Zo'n Churchill model is een hele uitdaging. In de winkel laat ik het zuiggedeelte (zeg maar) alvast aansnijden. Zij hebben daar toch het beste apparaat voor.
Geduldig en zorgvuldig aansteken met een stukje cederhout.
De lengte is zo'n 18 cm en met een dikte (doorsnede) van bijna 20mm een "mond vol". Vandaar die Churchill aanduiding.
Die had ook zijn mond vol. Van alles. Zelfs nu nog.
Je bent al gauw een anderhalf uur verder. En dan ben ik een vlotte roker. Bang dat ie uitgaat. Maar een goede sigaar op de juiste vochtigheid gaat niet makkelijk uit.
Na 2/3 leg je hem eerbiedig neer dan gaat ie zonder stinken vanzelf uit.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten