12 maart 2007

Parker Pen (1)

Het is nu 12 maart. Ruim twee maanden nadat ik mijn Parker vulpen ter reparatie heb aangeboden bij de lokale boekhandel. Omdat de dop los is gaan zitten was de kans om zo'n genante inktvlek in het borstzakje te krijgen sterk toegenomen en daarmee nam de angst voor de gevolgen van zo'n vlek ook toe. Te meer daar ik liefst onuitwisbare (permanente) inkt prefereer.

Na één maand informeerde ik bij de betreffende boekhandel en kreeg het duidelijke antwoord: "Nou, dat weten wij niet en dat kan wel maanden duren. Eerst verzamelen wij een aantal pennen die we dan te samen versturen om op porto te besparen."

"Wanneer is de pen dan verzonden en kunt u even navragen hoe lang het dan nog gaat duren? Ik kreeg bij het inleveren de indicatie dat het wel 4 weken kon duren."

Alsof ze water zag branden was het antwoord:

"Nee, dat kan niet..."(ze bedoelt waarschijnlijk, dat wil ik niet) "....en hoe u aan de 4 weken komt dat weet ik niet , het is minstens twee maanden hoor." (ja, ik ben gek)

Ik hoorde zo nog denken: "Altijd dat gezeur met die pennen".

Vandaag (twee maanden na inlevering) maar niet meer naar de winkel gebeld. Ik heb zoiets van: als ik hierover de controle al kwijtraak....

Dus googelen en het service bedrijf gevonden.

Eerst bellen. Na twintig minuten in de cyclus "Al onze medewerkers zijn..." het opgegeven. (Zwak? Tsja..)

Een leuk retro lettertype gekozen en een platte fax gestuurd met bovenstaande info.



Dat is nu een half uurtje geleden en ik heb nog niks gehoord.

Ai, als dit maar geen ellenlang vervolg item gaat worden....


Als er iets beweegt lees je het hier "peteen" (zoals mijn jonger broertje altijd brabbelde)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten