Ik begin maar in de buurt. Het is altijd zo dat als je een bepaalde bril opzet -in dit geval de kantjes eraf bril- dat je dan juist beter gaat zien. Vlak bij huis is een parkeer plaats. Vanaf de plek waar de fotograaf staat loopt een straat die net versprongen is ten opzichte van de inrit die je ziet. Dus regelmatig gaan ze daar over het putje, het hegje elegant maar even meegenomen.
Is er een verklaring voor? Nou, links is het honden uitlaatveldje. Wat heeft dat er nou mee te maken? Nou, ik sta daar's ochtends wel eens de hond uit te laten en observeer het gebeuren altijd met veel smaak:
Auto komt aangereden, meestal middenklasser+, bestuurder stapt haastig uit, achterklep open, tas eruit, achterdeur open, kind uit het stoeltje, alles weer dicht, lieve woordjes onder het volwassen wandeltempo en als het niet anders kan maar op de arm geslingerde kind, bij de écht late typen staat de juf al te wachten want de kring is nog niet compleet, haastig teruglopen, instappen, een ruk in zijn achteruit en juist ja!: bij het weer wegrijden moet het kantje het ontgelden.
Op dit moment denk ik dan: ach, dit kind is in ieder geval niet vergeten..
Triest hè, als je doordenkt. Was ik ook zo? Durf je eerlijk te antwoorden? Hoe ben ik nu?
De kantjes eraf.
Wordt vervolgd...
De wereld begint dicht bij huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten