November staat voor de deur. De herfst is nog niet doorgedrongen, steeds blijft mooi weer de aandacht afleiden. De winter zal hard binnenkomen denk ik dan zo. Eerst is er nog meer afleiding. Verkiezingen op 22 November. De debatten zijn begonnen. Stemwijzer.nl draait overuren en alle partijen verdringen zich al dan niet hopeloos om aandacht.
Die aandacht wordt dan vooral getrokken door koppen. Geen krantenkoppen maar portretten, gewoon grote smoelen in beeld vaak voorzien van irrelevante persoonlijke achtergrondinformatie. Ik zag zelfs Wouter gebogen over een kinderwagen met daarbij als tekst: “uit privacy overweging was de kinderwagen leeg”. Of “Jan-Peter wil altijd winnen bij het karten”.
Hoe is het toch mogelijk dat politiek zich kenmerkt door het naar voren schuiven van persoonlijkheden? Het gevaar bestaat dan toch dat als geen van die koppen je aanstaat je wel in de inhoud moet gaan duiken om erachter te komen wat de verschillen tussen de partijen zijn en dat die verschillen evenredig zijn met de verschillen in grootte van de aanhang?
En daarmee ben ik wellicht tot de kern geraakt; vanwege die kleine verschillen moet er wel op andere aspecten worden gefocust: is tie aardig, is tie eerlijk, is tie consequent, is tie lief voor zijn of haar schoonfamilie? En er is niet eens een geslachtelijk onderscheid.
De Nederlandse politiek is toch slechts een wankelende, waggelende homp midden die tegengesteld aan het economische klimaat dan weer eens naar links en dan weer eens naar rechts helt. En stel je van dat hellen niet veel voor anders tolt de massa helemaal om en zijn de gevolgen niet te overzien.
En zoals bekend is bij het besturen van grote massa’s; snel breng je deze niet uit de koers dus dat maakt het minder belangrijk wie er aan de teugels zit. Er driftig aan rukken is charmant maar haalt desalniettemin weinig uit en ze rustig laten vieren brengt het gevaarte ook nauwelijks uit de koers.
Dus worden we met zijn allen “verrijkt” met koppen.
Persoonlijkheden worden fronten van partijen waarbinnen enerzijds inhoudelijke wijsheid en anderzijds slimme marketing wordt bedreven.
Zeg nou zelf: zo slecht is de structuur van het Nederlandse management nu ook weer niet in relatie tot de rest van de moderne wereld? Er zijn eens wat missers en aanvaringen en er stappen eens wat poppetjes op terwijl andere koppig blijven zitten maar over het algemeen gebeurt er weinig echt opzienbarends. Gebaseerd op onze landsgrootte is de aandacht voor de mening van Nederland en het Nederlandse volk internationaal gezien steeds relatief hoog.
Een negatief aspect van de koppen methode is dat er personen aandacht krijgen terwijl deze dat gezien de grootte van de aanhang helemaal niet verdienen maar waardoor ze wel uitspraken kunnen doen die het hart van de gehele natie raken. Extreem rechts of extreem links maakt dan niet uit, we laten deze extremiteit door de gekozen presentatievorm zelf toe.
Extremiteit, welke leegte vult dit dan op? Een leegte die zelfs een beetje laf tot eigenschap van de democratie is gemaakt is het bieden van perspectief op de te varen koers voor de echt wat langere termijn. Milieu, sociale zekerheid, perspectief voor onze kinderen. De gewone man op de straat weet het antwoord zeker niet maar krijgt wel allerlei al dan niet goed bedoelde informatie en doemscenario’s voor zijn kiezen waardoor de vragen alleen maar toenemen. Vragen die onze politiek niet durft te beantwoorden omdat de politiek nu moet worden gewonnen en niet in de verre toekomst.
Daarmee vervallen terechte zorgen over de toekomst tot extremistische doemdenkende uitspraken als schilfers hangend aan de homp midden en worden kiezers van de profeterende partijen tot geitenwollensokkendragende wanhopers verklaard, de weg vrijmakend voor drie blozende opgepimpte marketing gedrilde koppen.
Weer vier jaar van hetzelfde. Ondertussen vervaagt fatsoen, is er ongrijpbaar zinloos geweld en verbleekt onze identiteit.
Deze week, de eerste novemberweek, wordt een scherpe temperatuursdaling voorzien. Ik denk het wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten